Voxbotn ikki eigur at haldast 31. juli, altso tveir dagar aftaná ólavsøkuna, og tí vil hann ikki loyva Voxbotn, uttan so hann fær eitt nýtt tilmæli. Men har savnast væl fleiri fólk á ólavsøku enn til Voxbotn

tey ungu skulu seta sín egna moralkodeks (siðalæru) er eins tápuligt og alt hitt. Skulu vit kanska loyva ungum at keypa skotvápn, so tey sjálvi kunnu finna sær ein moralkodeks? Lat meg taka eitt dømi um

um árið, tað skal eg ikki taka støðu til á hesum sinni. Men fari í hesum sambandi í staðin fyri at loyva mær at áminna teir fólkavaldu, at áhugafeløgini hjá teimum brekaðu og tá serliga hjá teimum menni

í høgru síðu, og tey, sum eru í teimum skulu sita í trygdarbelti. Og koyra teir seint, skulu teir loyva bilum at sleppa fram um. Men aftur í gjárkvøldið hendi tað, at bilar koyrdu frá síðu til síðu og at

»arbeit macht frei« motto. Hesi yvirhugaðu loysingarumboð við teirra áhaldandi dæmagogisku framferð loyva ikki okkara demokratisku siðvenju at spæla við. Tað er tó ikki ólíkt tí vit kenna frá fundamentalistum

»arbeit macht frei« motto. Hesi yvirhugaðu loysingarumboð við teirra áhaldandi dæmagogisku framferð loyva ikki okkara demokratisku siðvenju at spæla við. Tað er tó ikki ólíkt tí vit kenna frá fundamentalistum

unum. Vit eru at kalla á støði við tey mest tilafturskomnu afrikansku londini í hugburði.    Vit loyva enn partroling og ætla nú at fara at grópa eftir skeljum á bestu fiskileið norðanfyri. Far til Suðuroynna

skuldi klára tað ella ikki, tærdi upp á allar okkara likamligu og sálarligu ressursir. Vit kundu ikki loyva okkum at hugsa, at »sjálvandi skuldi tað fara at ganga«, tí vit kendu nógv, sum vóru deyð av somu

kann hetta ikki blíva til annað enn ein super veitsla. Og í kvøld eri eg í veitsluhýri! Men eg má loyva mær eisini taka nakað meira álvarsamt upp við tykkum í kvøld, nú felagið leggur so harðliga eftir

ríggið, sum styrkti nógv eitt prestavald og leikprestavald í norður Europa, tí Luther umframt at loyva prestum og nunnum at giftast, loyvdi luttøku í vinnu og handilslívinum, fyrr mett sum synd, hjá Kalvin