hevur Tjóðveldi klandrað seg út í andstøðumyrkrið. CHE-samgongan skrædnaði, tí samstarv við Tjóðveldi bar ikki til. Júst í fíggjarmálum arbeiðir Tjóðveldi hart fyri, at Føroyar skulu ikki vera partur av danska

skriftmál, framdu tey størsta siðsøgubragd nakrantíð í Føroya søgu, tí við einum slíkum skriftmáli bar til at goyma og varðveita minni og hendingar, áðrenn alt fór í gloymsku og hvarv í myrkri. Okkara ”Føroya [...] Um midnátt byrjaði orkestrið Kúvingar , fyrrverandi Goggan , at spæla ”gammeldags dans.” Ókeypis barr. Í einum króki teskaðu rektarin á Setrinum og tjóðarkitekturin og borgmeistarin um okkurt viðvíkjandi

eru uppskotini ikki nóg góð. Tað átti at borið til at komið fram til eina orðing av skipanini, sum bar í sær, at tey, ið eru ímóti, einans hava eina politiska orsøk til at vera ímóti og ikki eina orsøk

kilometrar. Síðsta strekki á teinunum lá framvið vatninum á Eiðinum, har sera nátturuvakurt er. Til bar eisini at fáa mált blóðtrýst og annað og hesum skipaðu Apoteksverkið fyri. Eftir renningina bjóðau

sendi henni so ein lítlan pakka við einum fýra kilo av føroyskari ull í ymsum litum. 11. september Tað bar ikki mætari til, at Marilyn van Keppel fekk pakkan úr Føroyum sjálvan 11. september, tann dagin, tá

onkur spurdi, hví Dánjal ikki heldur leikti klaver, segði hann, at rúm var ikki fyri honum. At enda bar tó til. Dánjal luttók í kappingini innan jazz. Stamen metir, at kappingin er vorðin meira frí í so

ryggur varð lagdur til fleiri stórtap. Vøllurin var bleytur og gjørdist alt meiri óslættur, og tað bar við sær, at spælið niðri á vøllinum var einki serligt. - Eg eri nøgdur við hugburðin hjá okkara monnum

verða vertur fyri tiltakinum. Seinast tað hendi var í 1980, tá Ísrael vann fyri aðru ferð á rað og bar seg undan at vera vertur av fíggjarligum ávum. Holland gjørdist vertur í staðin. /ritzau/

tí mett verður, at vápnagoymslurnar hjá USA nú eru vorðnar ov smáar. Tað var tíðindastovan AP, sum bar hesi tíðindi og vísti til ein ónevndan ebætismann í amerikanska verjumálaráðnum, Pentagon. Sambært

forklarende åbenhed og præsentation af ømme tæer. Medierne har et særligt ansvar for, at debatterne ikke bare reduceres til gode historier. Det tager tid, før ømhed fortager sig, det lærte jeg i Reykjavik i 1958