Konseptið byggir eisini á tað, at tað ber til at geva aðrar Popp List fløgur. Tað verið seg Popp List rokk, Popp List Gospel og so framvegis. ? Hetta er byrjanin til eitt samstarv, sum ikki hevur verið til

ofta, at tað fjarar út heldur enn at blíva til tann stóra bardagan. Men so hinvegin, verður tað til rok, so ringja Náttarravnarnir eftir løgregluni. Áhugin fyri at gerast Náttarravnur er rímuliga stórur

aftur á gamla lagið um, at vit (altso sambandsflokkurin) gjørdu tað og tað, men tit hava bara elvt til rok, síðani tit tóku við. Veruleikin er tann, at vit hava brúkt nærum 5 ár at rudda upp í tí vánaligu

úr størvun sínum fyri at vita, um tað fór at hjálpa. ?Vit ætlaðu ikki, at tað skuldi spyrjast slíkt rok burturúr, sigur hann. Men her standa vit so nú. Hann viðgongur, at teir ikki roknaður við, at aðrir

og syngja. Hann og Kim Hansen arbeiða nógv saman, og Jens Marni sigur, at hóast annar er meira til rokk og hin kanska eitt sindur nærri at poppinum, so hevur hetta samstarv eydnast avbera væl higartil.

siga. Undir øllum umstøðum, so var dysturin leygardagin ein av tí meira friðarliga slagnum. Einki rok, fáir og alt annað enn ógvusligir nærdystir vóru at síggja, og einasta tekin um, at ein dystur veruliga

alt fyri at sleppa undan at avgreiða málið um dagføring av kirkjulógunum. Hetta var orsøk til nógv rok og rumbul bæði í landsstýrinum og í fjølmiðlunum, tí tá løgtingið hevur avgreitt eitt mál, skal la

Atlantic Radio at físa. Í og við bygningin uppi á Hálsi, har Atlantsvarpið heldur til, var rumbul og rok seint hetta kvøldið. Riðil av vónsviknum starvsfólki var savnaður í túninum tá Sosialurin kom niðan

miðibýnum í Keypmannahavn. Men umleið klokkan 16, tá sjáldsama hendingin skuldi byrja, var ov nógv rok framman fyri barrina. Tað fekk í fyrstu syftu Niklas Nikolajsen til at broyta ætlan og í staðin at

han ud, som om han var formet af Fjældet, hvorpaa han stod. Der skulde en meget stærk Mand til at rokke ham af pletten. Hvad der ved første Øjekast mest imponerede ved Poul, var hans stærkt udviklede Lægge [...] for at bruge dem til Gærdet. Sten saa store og svære, at de fleste vilde have haft besvær med at rokke dem. Men Poul løftede dem op og bar dem ofte et længere stykke vej, uden at det var til at se, at