Benjaminsen, og liðfelagin úr B36, Hannes Agnarsson. Tað er eisini líkt til, at Bárður á Reynatrøð heldur fast í plássinum millum stengurnar. Vit gita, at verjan fær afturval og verður mannað við Jann Benjaminsen
hava teir róð teinin. - Eg fari so ikki at rógva 180 fjórðingar aftur fyri at klára 18, slær hann fast, men leggur tó afturat, at hann vónaði innast inni, at teir fóru at klára tað, tí sonurin helt tað
Oddur Rubeksen og fingið játtan um, at lagið kundi prentast á fløguni. Men Páll Oddur Rubeksen heldur fast við, at teir hava onga avtalu gjørt, tí teir gera ikki munligar avtalur um slíkt. – Tað kann vera
Sjúkrakassagrunninum. Fæið er umleið 28 milliónir, harav tær 23 eru tøkar nú, meðan restin er bundin í fastogn eina tíð afturat. - Longu dagin eftir, at Løgtingið 3. mai 2012 samtykti, at vit skuldu hava
tað, sum vit herfyri hoyrdu í útvarpinum, uppafturtikið eftir danskar serfrøðingar, ið vilja hava fast skipaða undirvísing við børnum langt niður um verandi skúlaaldur, í kuldaskalvakendari andsøgn við
øllum førum í andsøgn, at sama landsstýri, sum átalar tey, sum borðreiða við tvøsti og spiki, heldur fast um eina kunngerð, sum krevur at sædd grind verður veidd. Høvuðstreytin fyri veiðu av djórum er væl
at vita, hvat endamálið er. ? Men eitt stendur rimmarfast, og tað er, at landsstýrið hevur rent seg fast. Totalt. Spurningurin er, um teir í heila tikið kunnu koma víðari. Og meta teir tað, hvat er so metodan
at vita, hvat endamálið er. ? Men eitt stendur rimmarfast, og tað er, at landsstýrið hevur rent seg fast. Totalt. Spurningurin er, um teir í heila tikið kunnu koma víðari. Og meta teir tað, hvat er so metodan
tulking. Anfinn Kalsberg var jú útnevndur samráðingarleiðari og tískil átti hann løgmanssessin. So stóð fast á fyrsta sinnið, og tað tók drúgva tíð at fáa henda spurningin av vegnum. Uttanríkisráðharrin hjálpti [...] sjálvstýrissamgongu og tí helt hann fram. Náttina til leygardagin sá eina løtu út til at standa púra fast. Tjóðveldisflokkurin vildi hava juridiskan »ryggdekning« fyri onkrari orðing í samgonguskjalinum og
fyri seg. Annars minnist eg ikki so ógvuliga nógv frá sjálvum flúgvitúrinum, men tað stendur rimmar fast í minninum, at beint áðrenn vit brustu í vøllin hoyrdi eg onkran siga: »Fara vit uppeftir ella niðureftir«
