Poul Nyrup Rasmussen, sum leggur afturat, at stjórnarinnar partur skal ikki liggja eftir. ? Serliga støðan hjá mær í føroyskum politikki í løtuni er, at eg í Løgtinginum siti í andstøðu til landsstýrið. Tað
minnir í nógvar mátar á avbjóðingina hjá Føroyum sum heild mótvegis útlandinum, í øllum førum sum støðan var fyri nøkrum árum síðani. Eins og í restini av landinum, so ynskja ungir suðuroyingar at nema
astan hjá Reyða Krossi Føroya hevur ein góðan bólk av vitjunarvinum, ið vitja fólk. - Men, nú er støðan tann, at okkum tørvar fleiri vitjunarvinir, verður sagt. Einsemi hjá eldri fólkum er ofta nakað sum
kirkjuligum arbeiði - tað vil siga hámessuni, men eisini øðrum kirkjuligum tiltøkum, greiðir hann frá. Støðan er hon, at kirkjan liggur í nánd av høvuðsvegi við nógvari ferðslu, eins og illa er atkomandi við
tí fleiri vitnir hava ringt til løgregluna, ið nú halda seg hava eina betri mynd av hendi. - Sum støðan er nú, so hava vit eitt offur, ein gerningsmann og 3-4 vitnir til tilburðin. Men vit sóknast enn
til at skipa eina náttúrufyrisiting. Uppgávan hjá hesari fyrisiting skal vera, at staðfesta hvør støðan er í okkara náttúru, og hon skal eisini hava heimild til at bøta um teir trupulleikar, sum eru. Tað
smádrongur segði væl nøgdur : ?Mamma mín er tað besta eg eigi.? So satt, sum tað er sagt. Sæl er støðan, tá mamman letur barna oyru hoyra um frelsaran Jesus, og vísir teimum á heilag støð. Í 160 ár hava
smádrongur segði væl nøgdur : ?Mamma mín er tað besta eg eigi.? So satt, sum tað er sagt. Sæl er støðan, tá mamman letur barna oyru hoyra um frelsaran Jesus, og vísir teimum á heilag støð. Í 160 ár hava
i. Tað framgongur av døminum (ein fiskimaður, sum fer í verkfall í 1934), at tað er tann sosiala støðan hjá manninum, sum er avgerandi fyri, hvat hann velur. Men tað, sum eyðkennir eksistensialismu er
støða kemur kanska ikki so ofta fyri, men hon kemur fyri so av og á, og tá hon kemur fyri, avdúkar støðan ein álvarsaman veikleika við ríkisfelagsskapinum. Føroyskir myndugleikar kunnu ikki góðtaka, at danska
