heimið hjá Súna og Annu mostur, har vit fingu nógvan góðan, føroyskan bita, tá man var langt heimanífrá, og ikki at gloyma Heidi, Torben og Andrias. Tøkk skulu tit øll hava fyri dyggan stuðul í hesi sváru [...] Ja, góða Maud, nú fór tú so brádliga. Eg visti, at tú var sjúk, men hóast hetta kom tað óvart á meg. Vit høvdu gjørt alt til reiðar at fara niðuraftur til Danmarkar. Men soleiðis skuldi tað ikki vera. [...] tíðina hava vit verið nógv niðri á Hotel Tórshavn. Inn og út av Ríkissjúkrahúsinum og viðhvørt vóru vit um at missa teg, men tú misti ikki mótið og kempaði teg upp aftur á føtur. Men sum tíðin leið merkti eg
klár at koma suður at hjálpa, tá ið børnini vóru sjúk - um tað so var tíðliga ella seint. Visti hon t.d. um kvøldið, at børnini vóru sjúk, ja, so kom hon suður í fyrstu rutu morgunin eftir. Soleiðis var [...] vera tann tú vart, skapti tú henda serliga hugnan rundan um teg –altíð í tí stilla. Tú hoyrdi til, um tað so var føðingardagur, ella hvat tað so var. Umsorgan tín fevndi tó nógv longri enn til tínar næstringar [...] vit um, at tit bæði framhaldandi áttu nøkur góð ár saman, men Harrans vegir eru ikki okkara. Mamma og pápi, tit vóru eini fyrimyndarlig hjún – og eini fyrimyndarlig foreldur. Alt tað góða, ið tit hava
eisini so ófør at binda til okkum øll, tí ongantíð skuldu vit ganga køld um føturnar, tað var altíð ein góð jólagáva at fáa. Tað var eisini altíð so hugnaligt at verða saman við tær, tú fylti so nógv, har [...] góða omma, hvussu nógv tú elskaði børn, og eri eg hørm um, at tú ikki var før fyri at spæla við dóttur okkara, tá tú bleivst so sjúk. Tá vit fingu lítlu Lis í juni 2003, lá tú eisini innløgd á Klaksvíkar [...] og abbi altíð vóru, og altíð vóru tit klár at leggja tykkum á gólvið at spæla við okkum børnini, tað var so stuttligt. Eg vil takka tykkum, omma og abbi, fyri alt tað tit hava verði fyri okkum. Tað er nógv
sum ein sonur hjá teimum, og heldur hann at mítt barnaheim vera sum sítt egna heim. Tá vit so nøkur ár seinni fingu Hjarnar, Svannu, Magnu og Olgu, var mamma besta omma, sum hugsast kann. Hon ringdi hvønn [...] tað og ikki minst at hoyra, hvussu ommubørnini høvdu tað. Børnini vóru so góð við ommu, hon var teirra OMMA. Hon gleddist altíð um, at tað gekk okkum væl. Hjarnar er okkara fyrsta barn, og samstundis fyrsti [...] afturat, men hon orkaði ikki at gera nakað, so eg gjørdi tað, sum gerast skuldi, og allar komu í bindiklubb. Hetta var eitt sera hugnaligt kvøld, sum mamma var so glað fyri. Sjálv havi eg eina sera góða vinkonu
vit vóru hjá tær á pleyguheiminum, og sjálvt um tað mangan vóru tungar løtur, so vóru tær samtíðis so ótrúliga gevandi. Tú var so avklárað við alt, lá har so friðfull, vit spældu tónleik, sum vit vistu [...] ferðast á Ulvervej. Tað var so hugnaligt, vit plagdu at fara túrar, ofta sótu vit úti um kvøldarnar, tá tað var gott veður. Eg hugsaði mangan, um tú mundi orka allan gangin, vit vóru so nógv, men spurdi eg teg [...] trygg. Eg sakni teg so ótrúliga nógv mamma, tú fylti so ótrúliga nógv í okkara lívi. Serliga sakni eg teg nú, tí um tú hevði verið á lívi, hevði tú havt føðingardag tann 22. november og so jólini, sum nærkast
og skrivað um teg í fleiri vikur, so nógv høvdu vit bæði saman, men so skuldi ikki verða, vit fingu 32 fantastisk ár saman... Góði Robert, eg havi goymt øll minnir í mínum hjarta, sjálvt um hjartað er [...] tað var tí, at eg var so góð við teg, og tað visti tú eisini væl, vit bædi høvdu so nógv saman.... Tá tú vart 16 ára gamal, fórt tú til DK Sønderborg at ganga í skúla fyrst á EUC og so á handilsskúla. Haldi [...] Árið 2005 kom tín gullklumpur til verdina, Joey, og hann betýddi alt í tínim lívi. Tit báðir vóru so góðir, tað var so stutligt at tosa við tykkum báðar á Skype. Joey sat og vinkadi til fastur og segði
ringja oman til abba og siga, at úthurðin var farin. Og so mistu vit telefonina! Abbi var skjótur niðan og saman við abbabeiggja og Markus fingu teir neglt eina plátu uppfyri. Ta náttina var hann uppi [...] av. Eg minnist eisini um heystarnar, at abbi og Eyðun flettu seyð í kjallaranum hjá ommmu og abba. Abbi var altíð í sving við okkurt. Var tað ikki at passa kríatúr hjá mamba, so var tað at sláa kirkjugarðin [...] mest. Somuleiðs sendi eg mína heilsu til tykkum - mammu, Eyðun og Magnus. Tit ,sum hava mist tykkarar pápa, hann sum stóð tykkum so nær. Og somuleiðis til míni systkin, sum hava mist tann besta abban og langabban
blað. Eg minnist so mangar løtur saman, har ið tosað bleiv um alt møguligt, um hvussu familjukærur hann var, og hvussu hann elskaði síni kæru. Hann hugsaði ikki bert um dagin í dag, sjálvt um vit bert eiga [...] sjónum. Eg helt, at tað møguliga bleiv eitt sindur lættari at samla tankarnar um at skriva, tá ein tíð var fráliðin, men so er ikki. Tað er ikki ein dagur, hvar hugurin ikki reikar aftur til tíðir, ið vit [...] Grias Ellingsgaard. Tey fingu trý børn, Esmar, Guðrið og Anna Mariu, og tey kundu gleðast saman við fýra ommu- og abbabørnum. Tey fyrstu árini búðu tey í Fuglafirði, fluttu so út til Gøtu í barnaheimið
nøkur minningarorð um mín góða vinmann Sigurd Bærentsen. Orð eru fátøk verður sagt, og er tað so satt sum tað er sagt. Sigurd vaks upp í einum góðum heimi. Har fekk hann sína barlast, so kjølfestið var hitt [...] Hetta sást so væl, nú Sigurd lá illa sjúkur, hvussu hon ofraði seg fyri hann. Eg veit, at tað er ein styrki fyri tykkum foreldur, sum eru farin væl um tey níti, og Sólvu og dreingirnar, tit skulu møtast [...] bygdarráðið høvdu okkurt at tosa um. Ella hann hevði eitt hvørt at bera fram fyri Útróðrarfelagið. Eisini á sambýlinum á skerðinum um jóltíðir, tá ið vit saman við teimum so fyrikomandi starvsfólkum, búfólkum
er sagt um ein stað í tí høga Har ei sjógvarnir bróta um strendur Har ei vandar um pínslur meg møða Um eitt bil ja so eri eg har Eg má undrandi lovsangir syngja Tá eg hugsi um himmalska heimið Um enn mangt [...] sum tú sjálvur greiddi frá, so bleivst tú borin á lógvum alt tað, tú kundi minnast. Tú fórst út at sigla bert 15 ára gamal. 23 ára gamal blivu tú og mamma so gift og tit fingu 7 børn saman ? ein stóran [...] hevði brúk fyri ella ivaðist í ? ja so ringdi tú altíð til mín. Altíð vart tú so glaður, tá beiggjarnir komu at vitja. Kaffi bleiv sett yvir og so skuldi tosast um seyð ? hvør bráðari enn annar ? eg minnist