sum, eftir míni hugsan, er sera ódámligur. Vit síggja aftur og aftur, at stovnar verða stongdir í okkara nærumhvørvi, og at tænastustøðið gerst alsamt verri og verri, samanborið við tey størru plássini
tær og Michael. Tú plagdi at ringja til mín, tá tú hevði upplivað okkurt gott, t.d. um tú hevði sæð okkurt í Rødovrecentrinum, sum kanska passaði mær ella børnunum í liti og skapi. Um eg boðaði frá, at
tætt upp á borgararnar. Vit kenna umstøðurnar og tey eldru í okkara øki, og tey kenna okkum. Vit fáa ikki goymt okkum, og verða hvønn dag konfronterað og skulu standa til svars, um okkurt er at finnast [...] eldraøkið, tí nú hava skiftandi almannamálaráðharrar og samgongur í mannaminni lovað betri umstøður til okkara gomlu, men tað er bara blivið verri. Vit vilja, og vit kunnu gera hetta betri, sigur Pauli T. Petersen [...] honum er 30-40 milliónir krónur ov lágt. Tølini hjá Fíggjarmálaráðnum samsvara einfalt ikki við okkara tøl. Bara í økinum Norðstreymoy fara tað við afturberingarlyklinum hjá Fíggjarmálaráðnum
øki. Okkara dugnaligu sjófólk við danska handilsflotanum leggja hvørt ár umleið eina góða milliard í okkara landskassa. Eitt gott íkast má sigast. Tað er mín sannføring, at føroysku fólkatingsumboðini skulu [...] relatiónirnar til EU nógv betur, enn vit gera, og eisini at fáa danskar parlamentarikarar at hjálpa okkum í nógv størri mun, nú vit hava mist allar fiskiveiðiavtalur við EU á gólvið og tosið um handilsboykott
útvísingin, ið avgjørdi dystin, tí tað kostaði okkum nógv meira, at vit ikki skoraðu upp á kjansirnar. Men sjálvandi bleiv tað ótrúliga ringt hjá okkum at vinna okkum uppaftur, og serliga ímóti endanum, tá
næstu fýra árini. Venjararnir aftaná – Hetta er ein ógloymandi løta. Vit mugu ynskja kappingarneytum okkara tillukku, tí teir gjørdu tað torført fyri okkum. Finalan snúði seg um at leypa á, og bæði lið
av góðum grundum einki um tað, fyrr enn aftan á kappingina í Oslo, sigur hon. – Nú fyrireika vit okkum til Oslo og seta alt inn sum vit kunnu saman við øðrum góðum kreftum. Og koma vit víðari, so taka
har teir sóu mest bulmiklir út. Málingin, teir nýttu, var m.a. tað svarta úr koli, tað reyða úr okker og tað hvíta av flintsteinum. Hetta varð bæði teknað, smurt uppá við hondunum og eisini blást uppá
at skula raka sær alla tíðina, tí hárini koma alla tíðina aftur. Heldur skuldu tey brúkt tíðina til okk¬urt fornuftigari, sum til dømis at lisið eina bók. Hvussu við tær sjálvari? – Eg vil ikki hava ein
í tíðindunum, at fólk verða send í fimleikarhallir, so er tað vegna ólukkur av ymiskum slag. Hjá okkum er talan um avleiðingar av fíggjarligu raðfestingunum. Og tá fólkaflokspolitikkur og sosial
