miklan ans millum fólk. Giftur við Linu Daniel var í 1904 giftur við Linu, dóttir Cathrinu Henrikku f. Viderø av Viðareiði og Joen Niclasen av Skálatoftum. Tey vóru føroyingar, sum búðu í Leith. Lina var fødd
hevur ábyrgdina? Óluvá Zachariassen prátar við Solby A. Christiansen um fyrstu bók hennara. Flóvin Viderø, ið er háaktuellur við nýggjum staklagi, fer at standa fyri tónunum.
Líggjas Olsen ? sang og ljómborð Flóvin E. Viderø ? sang og gittar Rói Christiansen ? gittar Rógvi Rasmussen ? bass Rúni W. Højgaard ? trummur Deja Vu var stovnaður í 2000, tá ið bólkurin Siesta fekk ein
er, at her eru tveir profileraðir sang skrivarar. Líggjast Olsen skrivar og tað sama ger Flóðin E. Viderø. Latið okkum bara fáa tað sagt beinanvegin: Báðir hava fingið gott í beinið. Líggjas er vaksin upp
tekstir, myndir og tónleikur, er býtt í kapitlar, so talan er um eina heildaruppliving, sigur Flóvin E. Viderø úr Deja Vu. Og tað sum hevur verið at hoyra av fløguni ber boð um, at hetta av sonnum er eitt verk
sum vit spældu í føroysku GBOB finaluni, greiðir Rógvi frá, tá vit hitta hann og sangaran Flóvin Viderø í London í gjárkvøldið. Framførslan av løgunum Wake You Up og Reckless var somikið sannførandi í
Í kvøld fara teir báðir Flóvin Viderø og Líggjas Olsen á pall í Tórskjallaranum. Hóast ungir á árum, eru teir báðir sera royndir og dugnaligir tónleikarar og einki er at ivast í, at fjøldin flest kennir
Hanusarson 3, Rógvi Dal Christiansen 3, John í Innistovu 3, Tróndur Wardum 2, David Edvarsen 1, Jóni G. Viderø 1, Høgni K. Olsen 1, Heini Edvardson 1 Málskjúttar hjá Neistanum: Dánjal Ragnarsson 5, Tróndur Kragesteen
at vita, onkur veit, og eg kom nú at hugsa um dularfulla eygnabráið hjá úlvaldinum, kamelinum, sum Viderø møtti á ferð síni til Jorsala: ”Einsamallur úlvaldur stendur har og gánar undan veðrinum, sokkin [...] Jørgen-Frantz Jacobsen: Nordiske Kroniker. Heini í Skorini: Kampen om ytringsfriheden. Kristian Osvald Viderø: Ferð mín til Jorsala. Einar Kárason: Stormfuglar. Jóannes Dalsgaard: Framtíðin kemur ikki av sær
fyrsti fólkafundurin hildin í 1894, og tað er songhljómur í bygdarmálinum á Sandi, skrivar Chr. Osvald Viderø í Sands Saga. Bygdin er full av sermerktum fólki. Tað listarliga lá fram undir. Lendið var góður
