rættindi og til tað sum má sigast at verða grundleggjandi mannarættindi. Men ríkisrættarliga støða okk­ara ger, at tað eru serlig viður­skifti havast skulu í huga. Stjórnarskipanin sigur greitt, at okkara

hvussu nógv betri einligir for­syrgjarar hava tað í lond­unum uttan um okkum og sum vit javnan sammeta okk­um við. Eg veit tað, tí eg havi sjálvur búð niðri í nøkur ár, so eg veit júst, hvussu nógv betri u

var ivaleyst pláss fyri at taka væl ímóti ætlanini og ynskja henni góðan byrð. Visjónin forðar ikki okk­um vanligu tingfólkum at hava okkara visjónir eisini. Og renna tær saman við teim­um hjá landstýrinum

fótbólt, flog­bólt og badminton. Um hetta hevur tín áhuga kanst tú koma oman í Áarstovu, ella senda okk­um ein teldupost og tú fært at vita hvar og nær vit venja. Tú ert altíð vælkomin í hølini hjá okkum

vera nakað annað, nakað ræðuliga nógv verri, tað snúgi seg um í Getsemane. Og tað sigur teksturin okk­um víðari: Lat hesa skál fara um meg! Hvat meinast við hetta? Hvørja skál? Hugsa tær alla óreinsku [...] ræðuligan ótta og ræðslu, sum førir við sær, at sveitti Jesu er sum blóðsdropar. Hann var satt menniskja, okk­um líkur á hvønn hátt. Hjarta hansara var fult av varma, hann kundi gráta við teimum grátandi, og hann

Kina. Tíbetur var tað ikki Alfredsson, tí so hevði kommedian verið fulkomin. Hugsið tykkum, at ein av okk­ara professarum hevði komi við ráðum til Haldór Ásgrimsson hvar hann skuldi ferðast. Íslendska tjóðin

a síðu, at vit ynskja eitt heilsuverk, sum er fult á hædd við heilsuverk, ið vit plaga at sammeta okk­um við aðrastani, so er tað altavgerandi, at landsins politik­­arir vakna og gera tær neyðugu raðf

síggja bæði í Íslandi, Noregi og Danmark at vit fáa væl útbúnar útlendingar higar, sum kunnu geva okk­um serfrøði, royndir, kapital og management. Tá vit hyggja at hesum, sær ikki politiskt væl út hjá

gjørdu við tey sum teimum lysti, til seinni, har foreldrum var álagt at senda tey í skúla, og til okk­ara tíð, har øll børn hava rætt til skúlagongd og út­búgv­ing, og foreldur hava lógarásettar skyldur

demo­krati­ser­ingsprosessini í Føroyum anno 2006 kunnu vit av røtt­um spyrja? Hvussu langt ætla vit okk­um at koma víðari í menn­ingini av samfelagnum við visjón 2015, tá nærum helvtin av Føroya fólki er