Landsstýrið hevur mangar ferðir upplivað undir samráðingunum, at Poul Nyrup Rasmussen ikki er ein maður, ið heldur tað hann hevur lovað. Men líkt er til, at einki er óført hjá honum, tá ið tað snýr seg
seint sum í summar sást hann standa við pensli og hampa sær húsini. Marius hevur altíð verið gudrøkin maður, og hann hevur verði virkin innan brøðrasamkomuna síðani hann var ungur drongur. Hann hevur verið
skipsmanning. Og hann fer at halla til ta áskoðan, sigur formaðurin í Starvsmannafelagnum, sum ein maður, hann tosaði við um dagarnar, hevði. Hesin maðurin segði bart út, at Føroyar - bæði politiskt og
tíð og úrtíð tosar ein flokkur um demokrati. Komið altíð at hugsa um, »at tjóður heldur, at hvør maður stjelur«. Innast inni mugu teir kenna ta sonnu støðuna á sær. Einki annað landsstýri hevur fingið
soleiðis at Jósef, ið ikki skilti, hví hann skuldi fáa eina so herviliga viðferð, gjørdist fremsti maður Egyptalands. Tað var Gud, sum á ein serligan hátt greip inn í søguna, og stýrdi henni í tráð við sín
pompøsa scenografiin, tí tað er leikarin, sum er í hásæti. Leikarin er nakin, onkuntíð kvinna, onkuntíð maður, men mest hvørki ella bæði og. Ungur, uttan tað einu ferðina ein gomul kvinna. Leikarin blundar, droymandi
nevniliga ikki talan um rørslur, men um dugnaskap. Dygd. Tónleik, rætt og slætt. Og Mark er óivað ein maður við hjartanum á rætta stað. Skemtiligur er t.d. teksturin um fyrrverandi forsetafrúuna Imeldu Marcos
urin, Heðin Mortensen, í hvussu so er ikki umboðaði grunnin. Sjónarmiðið hjá advokatinum Einasti maður, sum av fullum huga tosaði fyri nevndina í grunninum, var advokaturin hjá grunninum, Jógvan Páll Lassen
, Tummas Magnussen, var ikki at hitta, tá roynt varð at fáa viðmerking frá honum. Og hóast annar maður hevur skrivað undir brævið, sum Føroya Arbeiðarafelag hevur fingið, fekst eingin at siga nakað um
treytirnar á borðið, so eru kortini ikki øll, sum eru eins bilsin. Á Lærda háskúlanum í Århus situr ein maður, sum kennir nokkso væl til Føroyar og føroysk viðurskifti, og hann heldur ikki, at útspælið var ó