fara, so kennist tað, sum vit ikki hava avgreitt alt við viðkomandi. Soleiðis er tað eisini við Ingu. Tað er so nógv, sum tú nú kundi hugsað tær at spurt og tosað við Ingu um, nógv sum vit ikki fingu tosað [...] í sorgini. Góða Inga. Tú hevði eitt so positivt lyndi, sum gjørdi teg til ein góðan hondbóltsspælara og gott menniskja. Komi at hugsa um nógvu samrøðurnar við teg um hondbólt og tað, sum tú eisini hevði [...] tosað um og avgreitt í dag, men sum kundi bíða til ein annan dag. - Alt er bara so endaleyst. Torført at venja seg við tankan ongantíð at síggja Ingu aftur, ongantíð at síggja hetta bersøgna, positiva og

skal raka so hart og følast so órættvís? Góðu til øll familjan hjá Jenny, tit fingu nógv góð ár saman, má Harrin styrkja tykkum. Góðu Evan, Sólja og Hilmar, tey góðu minnini eiga vit og sum Jenny so ofta segði [...] Sørvági, vit fingu okkum sum so mangan eitt gott prát, ikki vardi tað meg tá, at hettar var seinastu ferð vit báðar skuldu síggjast her á jørð. Ringt er tá tung boð koma so bráðliga, tað følist so endaleyst [...] endaleyst, havi so nógv eg kundi hugsa mær at sagt við teg, innan tú fór frá okkum. Góða Jenny, hugsi nógv um teg og ikki minst um børn tíni og hjúnarfelag tín Evan, saknurin hjá teimum man verða ómetaliga stórur

menniskja. Eg var eftir nátungum í ár ,og hann spurdi um teir ikki kundi fáa eitt kók, hann mungaði so nógv eftir einum kóki, jú tað var gamaní, teir fingu eitt kók. Tá sigur Jens Reinold, ”ein havhestaungi [...] og vildi bert sleppa foldum frá, hann bað bróðursonin leggja streym í gangin, so at Hanni kundi fáa jólaljós í gangin, so tað kundi vera hyggiligt hjá honum á jólum. Tá hevur Jens Reinold vita at hansara [...] altíð sera hugnaligt at koma út at vitja til høgtíðir, og sum prestur og Poul Færø søgdu, at tað var so hugnaligt, at koma innar til teir, reint og ruddiligt, serliga til jólar við øllum jólapyntinum. Jens

í Hovi. Saman fingu tey 3 børn, Ann Mari, Jógvan og Arnold. Josefina bleiv 14. juli omma til ein lítlan fittan beiggja. Hon gleddi seg nak­­að so nógv til at blíva omma, hevði plan­ir um, hvat tey fóru [...] familju, og var hon so sera ófør at ferðast norðeftir í vikuskiftum at vitja. Eisini var hon ófør sum fáur, at vitja vinir. Nú hon ikki er her meir, er eitt stórt tómrúm. Josefinu dámdi so sera væl svimjing [...] teirra nýggja heimi. Góðu tit, Alexius, Ann Mari, Høgni og Jóhan, Jógvan og Arnold. Má harrin styrkja tykkum og verða hjá tykkum í tykkara sorg og sakni. Vit lýsa frið yvir minnini um Josefinu. Jesus verið

vís, men tey høvdu sína barnatrúgv. Góðu Finnur og Jutta, nú eru tit flutt heim til Jesus, sum tit virkaðu fyri. Í mínum hjarta eiga tit eitt pláss! Jú, Finnur og eg sótu mangan í djúpum samrøðum í stovuni [...] Jutta vóru í Skopun, vóru tey grannar hjá okkum, tey búðu á “Bø”. Tey fyltu nógv, so vit sum vóru ung samlaðust rundan um tey. Tá vit hoyrdu í samkomuni, at Finnur og Jutta komu, gleddist vit øll, tí har [...] evangeliskum møti, tað var nú um dagarnar. Tá nevndi tann, sum talaði, at hann hevði verið langt úti í drukk, men ein dagin Finnur kom niðan á Blákross kafé’ina og teir fingu eitt gott prát saman, tá segði

havi eg eisini havt ta gleði at havt Jógvan í starvi hjá kommununi. Um ein møtti honum uttan fyri býráðshúsið ella onkrastaðni í býnum, so var hann altíð smílandi og kom við onkrari skemtiligari viðmerking [...] tað vera passandi, at borgarstjórin segði nøkur orð. Hóast eg ikki hevði møguleika at møta upp, so fingu vit gjørt eitt filmsbrot, ið síðani varð víst á veitsluni. Tað var týðiligt, at hann hálovaði mammu [...] Pápi tín var errin av tær og ynskti tær alt so væl. Góða Annbjørg! Tú og Jógvan hava stuðlað hvørjum øðrum fyrimyndarliga. Má Harrin halda sína tryggu hond um teg og geva tær troyst. Góða Elsba, Jógvan

aldri, hvussu glað vit vóru um hesa gávu. Og tú kom sjálvur at seta hana upp í Haraldsetovu. Eg vænti ikki, at nakar annar hevur fingið so góða gávu frá vinum sín­um sum eg. Tit vóru ein familja, sum litu [...] drongur. Eg kundi skrivað nógv um tykkum, men minn­ini havi eg tó so nógv og góð um tykkum. Saknurin er stórur hjá tykkum Dennis og Peturi og familjum tykkara. Vit hava tó vissuna um, at vit skulu síggjast aftur [...] var hjálpsamur. Var tað okkurt, vit ikki dugdu, var tú altíð klárur. Og tað sama kann sigast um Jyttu. Tit fingu tykkum summarhús i Danmark, og Jytta vildi hava okkum niður við. Vit høvdu eina sera góða tíð

fyrsta tú segði:. Um tað kann hjálpa mær og øðrum, so vil eg gera mítt besta" Hetta vísir bara hvussu gott menniskja tú vart, tú tókst altíð øll onnur fram um teg sjálvan. ? tað vísti tú so væl tær síðstu [...] sum altíð hugsaði um tíni medmenniskju. Altíð vart tú positivur og smílandi, og altíð komst tú við einum uggandi orði á vegnum. Sjálvt um sjúkan píndi teg og tyngdi tín dagligdag, so var tað altíð tú, [...] høvdu teg og mammu her hjá okkum. At tit skuldu verða tikin frá okkum, ávíkavist 53 og 54 ára gomul, droymdi eingin um, men vit eru takksom fyri tað tíð, vit fingu saman. Kanska hon var stutt, men rík

familjuni. Eg hugsi m.a. um, tá man fór í býin at keypa jólagávur, og børnini vóru so smá, at tað var strævið at hava tey við, so plagdi eg onkuntíð at spyrja Jógvan og Kammu, um børnini kundu vera hjá teimum [...] fingið nøkur børn at ansa, so var altíð gaman í at taka ímóti nøkrum afturat. Tað man hava verið strævið, men hann var so sera góður við síni abbabørn. Jógvan og Kamma fingu 7 børn, sum øll vóru sera góð [...] hava tað so ringt. Kamma doyði í oktober 2003, og saknurin eftir hana er tungur at bera. Tað var mangan gott at koma inn til hana og kunna práta um bæði góð og minni góð ting. Hon var altíð so áhugað í

óvart á okkum, tá vit fingu boðini um, at tú mín kæra systir var deyð. Væl vistu vit, at tú var sjúk, men tú hevði fingið tað eitt sindur betur, so vit høvdu ikki væntað at tú fór so skjótt. Saknurin er [...] okkum. Ærað verið minni um mína elskaðu systir. Svanhild Mátti Harrin veri hjá tær Herman og tykkara børnum og styrkt tykkum í sorgini. 1. Eg vil syngja ein sang um hitt signaða land, um hin ljósa og skínandi [...] skínandi stað, har ei nakra tíð stormur skal ýla um strand, um hitt land, sum ei sorg hevur sæð. Hetta landið eg ofta í andanum sá og tann ljóma, sum skyggir um tað, og tað mangan mær var, sum ein toka bert