um nakað sum helst yvirhøvur. At hoyra hesar menninir tosa um, at teir eisini hava eitt umdømi at ansa eftur, er saman vid øllum hinum úttalilsinum frá teimum bara ein máti, at flyta fokus frá, hvat tað

útflutningsvirði. - Meðan grannar okkara framvegis stríðast við stagneraðan búskap, mugu vit her í Føroyum ansa eftir, at okkara búskapur ikki verður ovurhitaður. Grundleggjandi orsøkin til góðu gongdina í Føroyum [...] týdningarmikið, at Føroyar sum fiskivinnutjóð hava ein grønan profil, og tað er týdningarmikið, at vit ansa væl eftir náttúruni og havumhvørvinum. Annika Olsen, landsstýriskvinna, segði, at framtíðin kemur

Vakthavandi sigur, at teir ongantíð hava trupulleikar við at handtaka ein mann, men tá tú skal sita og ansa eftir einum manni í longri tíð, sum hevur mist jørðforbindilsi, so er hetta ein ógvuliga maktkrevjandi

lætt upp á uppgávuna er legendariski norðurírski málverjin, Pat Jennings. Hann sigur, at tú skalt ansa eftir londum sum Føroyum. So fáa vit at síggja, um føroyska landsliðið parkerar trolararnar til l

eisini: Fyrsta boð upp á liðuppstillingina - Eg havi eina góða kenslu undan dystinum, men nú skal eg ansa eftir hvat eg sigi, tí tað hevði eg eisini undan dystinum móti Finnlandi, og tað gekk ikki sum ætlað

upp á hana. - Tað snýr seg nógv um hvussu tað er at vera í einum lítlum samfelag, har man helst skal ansa eitt sindur eftir at man passar inn, sigur Tróndur. Tróndur hevur vunnið fleiri virðislønir og var

ikki at hava tikið stig til at stovna eina óhefta eftirlitseind ella ein mannarættindastovn, ið skal ansa eftir, at rættindini sambært sáttmálanum verða framd í Føroyum. Nevndin leggur afturat, at deyv og

hendur, tí fólk hava verið skjót á staðið at bjarga støðuni. Hinvegin heitir løgreglan á fólk sum at ansa eftir í vetur og at tryggja leysar lutir fyri storm, so at tað ikki fer í luftina og ger skaða.

- Vit fara ikki fram eftir fummum, og tað verður bara gjørt, har tað er ein fyrimunur. Tað sigur Johan Dahl, landsstýrismaður í vinnumálum, sum eisini umsitur Strandferðsluna. Herfyri var nógv frammi

sum skuldi ansa eftir mær, tú ert tann, sum skuldi vera við mína lið, tá eg uppnáddi eitthvørt í lívinum, men soleiðis vildi lagnan tað ikki . Ístaðin hopi eg, at tú og pabba hyggja og ansa eftir mær,