beinanveg, er ivasamt, sigur Steyni Andreasen. Innflutnignsloyvið er galdandi til einaferð í vár, og til ta tíð meta eigararnir, at skipið verður klárt at fara til fiskiskap. Tá skal tað vera sýnað av nýggjum

parturin hevur forbrotið seg inn á fótbóltslógirnar. Ein partur av úrskurðinum hjá Kappingarnevndini var ta ferðina, at bæði feløgini skuldu lata dómaraseðilin til seinna dystin inn longu eitt samdøgur undan

mánaðar hava tey ikki vitað, um tey vóru keypt ella seld, ein ótolandi støða. Høvdu føroyingar fingið ta viðferð úti í øðrum londum, sum vit alt ov ofta geva teimum, ið koma higar, høvdu vit uttan iva hoyrt

greitt omaná frá fyrsta bríksli. Munurin millum liðini var somikið stórur, at talan als ikki gjørdist um ta spennandi uppgerðina, sum mong høvdu vónað, og ikki minst mundi talan fyri mongu heimaáskoðararnar

við Fólkaflokkin, áðrenn sitandi meiriluti sessaðist til samráðingar. Men vit vildu halda okkum til ta avtaluna um samráðingar við sitandi meiriluta, áðrenn vit hugdu at øðrum møguleikum. Tá tær slitnaðu

fyri VB, so góvu tær greið tekin um, at tær ætla sær at vera við frammi í oddinum hetta kappingarárið. Ta ferðina skrivaðu vit, at talan var um próvtøku, og hendan er ikki minni leygardagin, tá tær vitja hjá

og væl før fyri at bjóða framtíðini av. At vit nú eru fleiri kommunur, sum hava tikið okkum saman í ta stóru Tórshavnar kommuna, økir bara um ábyrgdina hjá okkum øllum. Ikki minst liggur ein stór ábyrgd

Stiðjanum. Henda bók kom upprunaliga út í 1943 eftir at høvundurin hevði tikið seg av døgum, vónbrotin um ta lagnu sum fosturlandi hansara Eysturríki var fyri, niðurhælað av bølmennunum hjá nasistunum. Ímyndin

alla samgonguna í eina sera torføra støðu. Um einki meira hendir, noyðast løgtingsgrannskoðararnir til ta tíð at fara eftir landsstýrismanninum, sum tá hevur fingið ein álvarsaman trupulleika. Fíggjarnevndin

tey markaskjal, sum fedrar okkara hava sett, so býr stórur vísdómur aftanfyri orð hansara. Hann eigur ta eyðmýkt, ið virðir verkið hjá øðrum. Vit eru ikki teir fyrstu, sum møta á arbeiðsplássinum. Onnur vóru