sínar javnaldrar. Hví hann gjørdi av við mammuna og beiggjan, veit løgreglan ikki enn, men drongurin er nú sendur til eitt sinnissjúkrahús til kanningar, og har fer løgreglan eisini at avhoyra hann
Samanumtikið kann sigast, at besti hátturin at klænka seg er at gera tað, sum tú tímir at gera. Hugurin at íðka hevur minst líka so stóran týdning sum hátturin. Tímir tú ikki, gevur tað jú onga brenning
regn", har málingin rennir í tunnum rípum ni_ureftir løriftinum, so at alt, himmalin, fjalli_, fjør_urin og bygdin fara í upploysn og ver_a eitt, og í bókini Glottar renna saman vi_ yrkingina hjá Alexandur
at vit eru góð við móðurmálið og at vit eru stolt av tí. Hetta hevur tó ikki altíð verið hugburðurin hjá føroyinginum. Vit hava øll lisið søgur um hvussu hugburðurin plagdi at vera. Líknandi hugburð [...] fýrsunum búði eg nakrar vikur millum Cherokee indianarnar í statinum Oklahoma í USA. Hesin eldri maðurin segði, at menniskjasøgan kann lýsast sum ferðin frá Bábel til Bábel. Við Bábel, segði hann, gjørdist
dystin. Fimti og seinasti dysturin er í Gøtu, har B71 er á vitjan. – Víkingur er greiðasti favoritturin hetta vikuskiftið, men taka teir ikki uppgávuna í álvara, so er skjótt at tað gongur gali. Sandoyingar
hevur fyrr spurt tingformannin um, hvussu henda clearing-skipan er samansett, men tingformaðurin kennir einki til nakra slíka avtalu. – Tað er trupult at taka inn varafólk í slíkum støðum, tí kravið
enig mur af kritikere!! Det er blandt andre: Landsstyrets egne rådgivere, “Pensjónsnýskipanarbólkurin”, Steen Leth Jeppesen, forfatter til lederen i “Børsen”. Per Bremer Rasmussen, adm. direktør i “Forsikring
nyttaði nakað sum helst. Mær dámdi væl at lesa, at onkur skrivaði sína erligu meining. At kritikkurin var negativur, var partvís gott – tí vit fara sjálvandi at taka í egnan barm og rætta ymiskt, sum
forðing fyri vinnulívsmenning Tað er at vóna at toska-alingin í Hvalba fer at roynast væl. Vinmaðurin hevur ikki verið á Fiskieiðinum áður. Hann verður hugtikin av stórslignu náttúruni og av søguni um
heima hjá tíni elskaðu og fjálgu familju eins og úti í arbeiðs- og frítíðarlívinum. Sorgin og saknurin eru ovurhonds stór allastaðni, har tú hevur ferðast. Størst er tó sorgin hjá tykkum, allarbesta