ommubørn og segði við okkum, at hon fór heilt víst at gerast frísk aftur. Vit vistu um onkran, sum var deyður av somu sjúku, men tá vit spurdu ommu um hon fór at doyggja, so segði hon »nei omma verður frísk

Tung vóru boðini eg fekk hendan morgunin, tá elsti sonur okkara ringir og sigur, ”Babba, Jóa er deyður.” Tað var sum at alt steðgaði upp, stóð sum negldur mitt á gólvinum eina góða løtu, hugsaði við mær

i dagurin í mínum lívið. Tað var dagurin, tá ið eg fekk boðini um at góði vinmaður mín Terji var deyður ? einans 35 ár. Tað er heilt óskiljandi fyri meg at eitt menniskja so fylt av lívsgleði, so brádliga

Góði Bjarni Tá mamma við gráturødd sunnukvøldið segði mær, at tú var deyður, skilti eg ikki hví so skuldi verða. Tú hevur verið mín flokkslærari og meir enn tað, og fari fyrst at takka tær fyri alt tað

Omma og eg Omma mín er deyð. Eg veit ikki hvat tað merkir at vera deyður. Eg spurdi, hvør hevði skotið ommu tí tað gera tey í teknifilmunum. Tey vaksnu bara smíltust til mín,og søgdu at hjartað hjá ommu [...] omma hevði verið sjúk. Hetta visti eg gott, tí omma kundi ikki ganga. Men eitt veit eg, at tá man er deyður kann man ikki lata eyguni upp. Omma blundar allatíðina. Bara blundar ikki svevur. Tað var nokkso

Tað gjørdist so dapurt, og óveruligt í huga mínum, tá eg frætti at Frede abbi var deyður. Hann var farin til arbeiðis sum vant um morgunin, væl upplagdur sum altíð. Arbeiðið hugtók hann fult og heilt,

Hoyrdi á málinum at her var ikki rætt, (hugsaði um mammu beinanvegin). So fullu orðini: “pápi er deyður”! - tá steðgaði alt upp. Ja, tað var ótrúligt, leggja seg at sova um kvøldið eftir dagsins strev

myrkan dag. Vit fingu at vita at tú babba var deyður í eini ferðsluvanlukku í Kollafjarðatunlinum. Alt steðgaði upp. Kundi tað virkuliga passa at tú vart deyður. Jú tað passaði tíverri, og vit gingu eina

tað fór at laga seg. Eg fylti 20 henda dagin og minnist so tíðiliga tá mamma segði mær: ?Nú er abbi deyður?. Góði abbi tú vart so óførur at vitja okkum saman við ommu, og nú síðan lítli Kristmund er føddur

runt og fann ongan frið á mær, tí eg føldi at okkurt var gali. Kl. 8 ringdi omma og segði nú er abbi deyður. Hesi orðini hoyri eg fyri mær enn. Tú fekst ein friðarligan deyða. Tú gavst bara at anda meðan tú