svimjihylur; tey, ið siga svimjingarhylur, kanst tú telja á aðrari hondini (veit ikki, hvussu tey taka til aðrastaðni í landinum). Í Føroyum hava vit altíð havt miklan stuttleika av, at íslendingar ?synda

kreppuni í alivinnuni. Tjóðveldistingkvinnan vísir millum annað á, at peningastovnarnir sjálvir mugu taka ábyrgd yvir tann váða, teir hava tikið í alivinnuni. Hon heldur, tað er undrunarvert, at føroysku

at finalur altíð eru serligar, og hóast KÍ-kvinnurnar hava havt munin í landskappingini í ár, so taka KÍ-kvinnurnar onki fyri givið í steypafinaluni. Vivian Bjartalíð hevur koykt sær fótin, og er tí eitt

dýrt, hels tí at støðið varð so høgt. Teir vildu tí royna at vera fyri seg hesaferð. Tá teir valdu at taka verandi básin varð ikki greitt, um Menningarstovan var við. Endin varð so, at Menningarstovan, sum

Í Mykinesi er gott at vera. Uttan at taka nakað frá nøkrum, so má Mykines vera at meta sum ein óføra vøkur og serstak oyggj. Dýrgripirnir, sum náttúran hevur ognað oynni, eru í allar mátar nakað, sum vit [...] at fáa í bygdini. Hvussu verður og ikki við Mykinesi, stendur tað fast, at tað eru nøkur, sum vilja taka lógvatøk fyri at tryggja framhaldandi búseting í Mykinesi. Spurningurin verður bert, um poltikarnir

partar handfara hetta málið skynsamt, og eingin letur seg taka av bóli og letur seg fornerma, kann hetta gerast eitt høvi hjá almennu Føroyum at taka eitt megnarstig á leiðini til tess aftur at gerast ein [...] áhugaverdur, tí her verður spurnartekin sett við prosjektið, sum eitt felags prosjekt. Skulu vit taka hetta fyri áljóðandi, merkir tað, at tað sum Jarðfeingið og landsstýrismaðurin sjósetir sum eitt felags

ar. Eisini undrast vit yvir, at hóast nógv orð verður nýtt, er so lítið samskifti. Skulu vit ikki taka okkum saman?

Sum ískoyti til aktuella tjakið um bókina hjá André vil eg siga, at eitt mál tolir væl at taka við orðatilfeingi úr øðrum málum og laga tað til grundleggjandi bygnaðin í sær sjálvum: grammatik, syntaks-reglur

nevnda mikinesmálninginum, tíðarliga uttan fyrivarni skiftandi millum nútíð og tátíð. Tersettirnar taka upp annan tátt. Straks kemur flugan úr undiryvirskriftini fyri (ávikavist tann svarta, bláa, gula

skapa trivna og gleði, og ikki minst sást, at felagsandin enn livir manna millum, og at fólk fegin taka eina hond í, har á stendur, tá umræður at skapa trivna og hugna. Tríva vit leysliga í ymiskt úr skránni