ikki er rætt og rímuligt, sigur Gerard Lognberg. Í bíðirøðina Hava fólk í Sandoynni brúk fyri lækna her og nú, mugu teir venda sær til kommunulækna í Havn. Har koma fólk síðani í bíðirøðina, sum er har.

sett í verk í Danmark, og tað hava so føroysku heilsumyndugleikarnir eisini hildið var rætt at gera. Her áttu journalistarnir at sett seg í samband við t.d. Landsapotekaran, og spurt hann, hví hetta umbýti

in, sum eru stovnaðir við almennum pengum, og sum tilsamans hava eina eginogn 235 mió.kr., o.a.m. Her er sanniliga talan um sterkar útmeldingar til ta politisku skipanina. Í fleiri munnligum og skrivligum

“nationalismu”, tá talan er um samstarv við Ísland. Men tann einasta “nationalisman”, ið ger seg galdandi her, er ein avoldað donsk nationalisma, sum Rolf Guttesen umboðar. Ein nationalisma, sum sigur, at tað

verður ikki eins ótespiligt at kanna tann eldsbrunan. Men sum tað sær út í løtuni, mugu løgreglumenn her heima brynja seg til enn eina kanningarferð til Kili.

Her hava verið hugnaligar samkomur av ymiskum slag, og í skrivandi løtu er »Høganes« væl mannað av eldri monnum, ið leita sær umborð gerandisdagar frá klokkan 16 - 18 at stytta sær stundir og hugna sær

meiri vísir seg sum haftið um beinið, í royndini at skapa karmar um mentanarlívið uttanfyri Havnina. Her snýr tað seg um eina lítla og fíggjarliga sárbæra kommunu, sum saman við ósjálvsøknum gevarum, roynir [...] ganga ímóti greiðu ásetingum í lógini um Bókasøvn, er uppaftur verri, og kann ikki góðtakast. Vit her suðuri, sóu heldur at Mentamálaráðið, rætti okkum bróðurhónd, í viðurkenning av at tað eru risafet

benkurnar til uppihaldsstað. Og tað er fallið stigtakarunum til í Menniskjum góður tokki, fyri bróstið. - Her skal verða pláss og rúm fyri øllum. At gera eitt beinleiðis átak mótvegis teimum heimleysu er ósømuligt

raðfestingar á seinastu fíggjarlóg bóru júst boð um vantandi virðing ikki minst fyri teim alment løntu. Her hugsi eg um sparingarnar á Setrinum, almannastovuni, mentamálaráðnum, fólkaskúlanum, umboðsmanninum

tíðin gekk, og eg kom at kenna menniskjað aftan fyri misnýtaran, gjørdist tað greitt fyri mær, at her er talan um stórar trupulleikar, sum hesi menniskjuni ongantíð hava fingið hjálp til at loysa, sigur [...] reiðrini ymsastaðni í Havnini kennir leiðarin á herberginum væl. Onkur av teimum, sum støkka inn á gólvið her at yvirnátta av og á, búgva í veruleikanum hjá einum vini, ið hevur arvað eini hús, sigur Niels Edvard