enn tað sama. Soleiðis sum máltalvan at enda sá út, kundi áskoðarin kanska hildið seg hava verið vitni til ein hampuliga javnan og spennandi hondbóltsdyst. Men tað var nú langt ífra sannleikanum. Veruleikin
høvuðsmaðurin fekk so nógv tann harðasta dómin. Talan var bæði um hassj, amfetamin og kokain og eitt vitni í málinum kallaði hann tann ”leiðandi rúsevnaseljaran í Føroyum” og rætturin var samdur í, at tað
sannførdir um tæna býnum, bygdini og harvið fjøldini sum best. Her í oynni hava vit eisini verið vitni til, at bý- og bygdaráðslimir hava bólka seg eftir floks-politiskum liti. Hugsi um eitt nú byggingina
liðunum roynir av álvara at trýsta. Og ja, tað var hesin dysturin, sum áskoðararnir á Toftum vóru vitni til. Toftamenn vóru væl skipaðir. Á miðvøllinum fingu gestirnir sjáldan pláss at spæla á, og oftast
heldur stuðla reiðaranum, enn at stuðla limum í FF. Her verður sipa til frágreiðingina hann hevði sum vitni í sakarmálinum, tað eru fleiri, sum ikki kennast við tað hann segði í rættinum. Fyrrverandi formaðurin
At sjúkrahúsverkið er afturhaldandi at senda sjúklingar á Ríkissjúkrahúsið, havi eg sjálvir verið vitni til: Fyrsta árið, blokktilskotið var komið í gildi, hevði eg barn við brotnum hálsi á Landssjúkrahúsinum
skuldi fara fram fyri læstar dyr meðan vitnini blivu avhoyrd, og at navnaforboð skuldi leggjast á vitni og skuldsetta. Tilsamans varð maðurin ákærdur fyri, í fimm førum, at hava borið seg ósømiliga at móti
trimum árum hava føroyingar lært seg at forða fyri at almenningurin í víðu verð framhaldandi verður vitni til hesa blóðugu hending, siga felagsskapirnir, DTHW í Týsklandi og og ASMS í Sveis, í nýggjastu
at halda saman, og sum eru úti sum longst fyri yvirhøvur at yvirliva. – Tað ringasta, sum eg var vitni til, var eitt pinkubarn, sum bleiv flutt á sjúkrahús við meningitis. Tað var abbin, sum fór til
rættinum og tað váttaði kvinnan eisini og sjálv mintist hon lítið og onki til tað, sum var hent. Men vitni greiddu, sum høvdu verið í telefonsambandi við tey, greiddu frá, at tað var týðiligt at ósemja hevði