góðu vinmonnum her í bólki 3 á Virkni. Gott ár í millum, at tit sovnaðu burtur. Fyrst Búgvi, tær á mangan hátt so líkur, og síðani tú Trúgvi. Tit báðir vóru við at leggja grundarstøðið og megnaðu at ríka [...] annars tengdur at hjálp til alt. Men vit fingu annað at síggja og uppliva. Hvussu nógv ein kann siga/fortelja uttan orð, hvussu ótrúliga væl tú dugdi at brúka alt uttan um teg, ið eygað bar við fyri at beina [...] talsfólk fyri onnur búfólk, ið ikki so væl kundu svara fyri seg. Títt ótrúliga lætta lívslyndi og tín humor, ”svartur” við hvørt eisini, megnaði tú sum fáur at breiða uttan um teg. Ja óiva tín stóra yvirlivilsis
tingmenn vóru minst líka fegnir um avrikið, sum tey, ið nú høvdu fingið samband við umheimin, og helst mundi so vera, tí upp undir næsta val reypaðu somu menn um júst um tey avrik, teir áður høvdu givið [...] gera, og sum ofta fregnaðist um, hvussu gekst. Einasti veruligi trupulleikin, meg minnist, var at fáa okkara fólkavaldu at semjast um, hvørt arbeiði fyrst skuldi fremjast, og í so máta síggi eg enn onga broyting [...] enn um sín veljara og kanska eisini við hvørt um tað økið, hann var og er valdur í. Mikkjal Helmsdal, sáli, royndi sum frægast at raðfesta tey ymisku arbeiðini, sum hann hevði fingið politisk boð um at
traðkaðu hann væl, ligg har. Vit truffu við. Dýpið var um hálvtannað stykki. Eg haldi, vit royndu í 14 dagar og fingu um leið 130 skippund. So bleiv einki. Síðani norð á Heglubankan. Á Nesgrunninum sóu [...] heiðursveður, og lotið norðanav so spakt um mánan dregur. Tað blivu bestimaðurin og eg. Mastur varð reist. Ein posi bleiv kruvdur til segl. So vit frá borði. Gørnini vórðu sett, og so at dríva. Snørið varð sett [...] dagar, so inn á Norðfjørðin. Tað bleiv nógvur lágættarvindur. Á Norðfjørðinum sá eg Grettishav. Vit fingu tangarnar fullar av vatni og so nógvan kava, sum okkum var tørvur á. Vindurin minkaði. So útaftur
herðar, enn eg áður havi havt, men tað er so bara ein støða, sum eg má læra at liva við. Men er talan ikki um øgiliga stórt skifti, nú oddastríðið er skift um við botnstríð? - Jú, tað er tað. Tað var tó [...] Byggja víðari Men hóast støðan ikki er heilt so hugalig nú, so ivast Dan ikki í, at hetta er einasta gongda leiðin. - Nú er hópurin tað árið royndari, so eg ivist ikki í, at vit hava lært nakað. Felagið [...] uttanlands av hesum, so eru eisini spælarar við fínum fótbóltsevnum eftir. Og tað eru fyrst og fremst hesir, sum vit skulu byggja á. Tað hevur verið nógv tosa um eitt felags suðuroyarlið, so grundarlagið kann
landstýrismaður kjakast var um, so fert tú púra skeiv. Í staðin varð kjakast um, um landstýri, løgmaður og landstýrismenn heldur skuldu itið: stjórn, forsætisráðharri og ráðharrar. So tað tykist als ikki sum [...] tað, sum tosað verður um. Men kjarnin í kjakinum um málið í javnstøðuhøpi snýr seg um ikki at gera mismun millum kynini ella ikki lata nakran vera fyri vanbýti av málsligum orsøkum. Um trupulleikan við s [...] Tú tekur meg at tær so tætt í tín favn tit oyggjar so mætar, Gud signi tað navn sum menn tykkum góvu tá teir tykkum sóu Ikki er ringt at ímynda sær, at hon, sum tekur teg at sær, er móðurlandið, Føroyar
Johannesen var ein errin liðformaður, tá vit fingu hála hann til síðis eftir dystin í gjár. – Vit fingu ein uppsang í steðginum, og settu okkum fyri at bøta um avrikið. Tað gera vit hvørja ferð, men vánaligu [...] ógvuliga stoltur av at vera partur av hesum nýggja landsliðnum, sum tit rópa tað. Tað var eitt satt fornøjelse at spæla, tá innsatsurin var so fantastiskur, sigur Óli Johannesen, sum endaði dystin við at gera [...] ikki brotsspark, men eg spurdi tann sum datt, og hann risti við høvdinum og segði, at talan ikki var um brotsspark, sigur Óli Johannesen, liðformaður á føroyska landsliðnum.
aftur til Fríðrik, har hon m.a. sigur: »Vit fingu í dag brøvini frá tykkum, sum vit takka hjartaliga fyri, og vit kunnu ikki Gudi fulltakka, at tit eru so dánt mentir at siga okkum frá teimum syrgiligu [...] var biðin um at bera eitt kuffert hjá honum. Eg bar tað so líka út í Ólastovu. Jákup Pauli var undan mær til hús. Mamma Jákup Paula, Lisa, var so gomul tá, at hon lá bara í seingini. Eg kom so inn við [...] partinum av samrøðuni við Dinnufíu er frásøgnin um, hvussu bygdarfólkið við Gjógv upplivdi hesa vanlukku. Vanlukkan var so ræðulig, at tað varð ongantíð tosað um hana við Gjógv. At henda søgan nú kann koma
tær Eiu. Blíðskapurin var altíð stórur. Mangt gott prát fingu vit á køksbeinkinum ella í lítlu stóvu. Tá eg spurdi Niels Juel um klokkaratænastuna, so var tað við lív og sál hann segði frá hvussu alt byrjaði [...] Tung vóru boðini at fáa sunnudagin hin 18. mars 2007 um, at Niels Juel Arge klokkari ikki longur er okkara millum. Og tøkk Sigga fyri, at tú hugsaði um okkum og bar okkum boðini bert stutta løtu eftir at [...] síggja í Christianskirkjuni bæði tíðliga og seint. Lítið visti eg um at hetta var ein ólønt tænasta Niels Juel gjørdi. Men seinni skiliti at so var. Tá eg bleiv innsettur í prestastarvið í Norðoya vestara
Óttist Gud um tit eru rætttrúgvandi!” Tá mæltu teir: “ Vit vildu ynskt at eti av tí, so at okkara hjørtu fingu frið, og at vit fingu at vita um tú hevur sagt okkum sannleikan, so at vit kunnu vitna um hann [...] Orð Guds ella orð um Gud Í hesum døgum verður nógv skrivað um okkara Bíbliu, um hon er Guds orð ella orð um Gud. Fyri summi ein týdningarmikil spurningur, men fyri tey flestu, vil eg vóna, ikki nakar [...] umsetast Leingi varð hildið fast um at Koranin ikki skuldi umsetast til annað mál. Ein umseting er altíð ein umskriving, ein parafrasering av upprunaritinum. Hvussu dugnaligur so umsetarin enn er. Tað fær
er eingin ivi um, at kunnu evnaríkir føroyskir spælarar nýta okkara felag sum lopfjøl, so gevur tað nógv størri menningarmøguleikar. Hetta kann jú eisini samantvinnast við útbúgvingini, so vit at kalla [...] spælarar at royna seg á hesum støði yvir eitt longri tíðarskeið, so mennast teir nógv. Tit hava jú longu Andrew her sum eitt gott dømi um ein spælara, sum í dag hevur stóran týdning hjá okkum. [...] Danmark, hevur nú í hálvtannað ár virkað sum manager í Fremad Amager, og tá vit fingu orð á hann, tóktist hann sera væl nøgdur um menningina, sum nú tykist vera ávegis í felagnum. - Eg var sjálvur venjari,