Kvívíks Tummas førdi, í Fleetwood og seldu ísfisk. Teir frættu frá íslendingum, ið eisini vóru komnir hagar við fiski, at fleiri íslendskir trolarar vóru álopnir á leiðini millum Ísland og Fletwood og onkur
føroyska áhugan fyri X Factor skýrir tjóðveldismaðurin “danska kulturimperialismu”, og hann ynskir hana hagar, piparið grør. Sendingin er DONSK, og tí er hon vandamikil, skilst. Ikki nokk við tí. Harðmæltasti
hálsfevndu sonin og ynsktu honum tillukku. Tað kendist sum stórur lætti og fagnaður, at tað nú var komið hagar til, at Kári hevði fingið staðfest formligu viðurkenningina fyri lokið stríð og fína og livandi verju
Humlebæk fyri at fáa nýggjan motor. Tá ið vit so fóru úr Danmark aftur, vóru vit inni á Skodsborg, hagar fleiri føroyingar fylgdu við okkum. Komu á ólavsøku Uppaftur var tað mestsum sjaskveður alla tíðina [...] enn í 1906. Einastu ráðini vóru at fáa Smiril avstað við boðunum, men hann var norðuri í Klaksvík. Hagar norður var heldur eingin telefonkaðal tá, og illa lá fyri at fáa bát norður, tí skriðan stóð eftir [...] farið á Tvøroyri at taka nakrar kolamolar og so til havs. Stevnt varð til Stromness á Orknoyggjunum, hagar Smiril kom fríggjadagin 8. Juli við boðunum um funna bátin. Ferðin hjá Sofusi Sofus Dal Christiansen
Christian og Mouritsen høvdu umframt skipini eisini hvalastøðina á Gjánoyri, og Dánjal fór norður hagar at vera kokkur í 1926. Harald var formaður og gav honum leiðbeining um, hvat hann skuldi gera. Tveir
at støðan hjá toskastovninum í føroyskum sjógvi aftur er farin at líkjast støðuni í Ný Foundlandi, hagar toskurin ongantíð er komin aftur. - Og so er spurningurin, hvat vit sum politiskur myndugleiki mugu
skuldi tæna sína vernaplikt, fortaldi Tordis honum, at ein marinustøð var í Føroyum. Hann søkti og kom hagar. Tað rann saman teirra millum. Tey giftust í Gøtu kirkju og búsettust í Føroyum. So merkiligt kann
siglt, síðan skipini, sum eru fyrrverandi Hádegisklettur og Stígarklettur, komu aftur úr Ný Sælandi, hagar tey vórðu seld fyri skjótt fleiri árum síðan. Men Jákup hevur roynt eitt sindur av hvørjum, bæði á
skipi undir ymiskum eigarum, og tá skipini vórðu seld til Klaksvíkar, fylgdi hann eisini við norður hagar. - Jú, tað var eitt sindur svárt at síggja hesi skip liggja bundin við bryggju í Runavík yvir eina
sigldu á Vágalandið, har skipið fórst. Øll manningin fór í tveir bátar, og vit róðu inn á Miðvág, hagar vit komu í øllum góðum. Vit vóru ongantíð í vanda, sigur hann. Tey næstu árini var Jóan Jakku við