áðrenn Smyril var leysur av Havnini, og dómarin var ikki í Sumba fyrrenn klokkan 21.15. Men tað var sól og summar og heiður himin, tá síðsti tónin klokkan ellivu ljóðaði úr floytuni, og fagnaðurin hjá sumbingum

Bjarnastein og Rigmor N. Joensen fara at fáa heiðursmerki fyri lið. Í upp móti 30 hitastigum og bakandi sól rann Sunnuvá Bjarnastein seg til silvurið eftir ein spennandi endaspurt við tvær aðrar. Hon bleiv ov

er ovurfegin: ? Hatta var besta føðingardagsgávan, eg kundi fáa!, sigur Oluffa og strálar sum ein sól. ? Eg hevði roknað við einum góðum úrsliti, og innast inni hevði eg roknað við gullinum! Vit spardu

longri. Eg minnist tó einki til, at vit fingu tað avgjørt. Lægri breiða seg tó tínir veingir, tá ið sól í vestri setir seg. Biðisløg tá tíni yvir eingir ljóða, og til hvíldar kalla meg. Vit vistu, at Ditlev [...] sakni drýpa vit høvur og minnast við virðing vinmannin Ditlev Dam. Kvøldarklokka. Tá ið tú mær sigur, sól er sett, og fuglur hvílir seg. Eg til jarðar boyggi meg so niður, hesa bøn til tín tá havi eg: Kirkjuklokka

a. Skipini vóru nýhugsanir. Útkast at menna komandi línuflotan. Føroyar undir eini teknologiskari sól. Og so skrivaði hann tey sterkastu og vakrastu minningarorðini um fiskimannin Jakke Dam. Ein sjáldsamur

Jacobsen og Álvur Haraldsen av Gotlandi Venjarin hjá kvinnulandsliðnum, Niclas Joensen, strálaði sum ein sól, tá Føroyar høvdu vunnið gullið í Ishallen í Visby. - Eg eri ótrúliga væl nøgdur og kann ikki vera

áskoðarafjøldin sigldi norður aftur til Klaksvíkar í dýrdarveðrinum sunnukvøldið, og hann lýsti sum ein sól. Smyril var annars ikki meira enn komin leysur av molanum, tá enska røddin á KÍ-venjaranum ljóðaði

dagin undir krígnum. Hinar tríggjar bumburnar vóru funnar, men tann fjórða var horvin, sum døgg fyri sól til ein dagin nú í vikuni. Bumban lá har, sum nú verður grivið út fyri nýggjum eldrasambýli í Vági

teir mánakvøldið klokkan 21 vóru frammi í náttúruvakra og summarskrýdda Valkeakoski. Her er summar og sól, og spælararnir, sum vandu fyrrapartin í gjár og í gjárkvøldið skuldu venja á vøllinum, har dysturin

greiðir Fríborg Danielsen frá. - Tá veðrið var til tað, so varð breitt út á fiskaplássið. Var ov nógv sól, so komu tey aftur at breiða yvir stertin á fiskinum, tí tað var sjálvsagt veikasta staðið á fiskinum