fyri, kann roknast við, at danski fútin verður boðsendur. Ferðafólk hava tá verið fyrisjinkanu, og bóndin verður sektaður. Lunch box to go Støðugt hava hotellini, stóru flutnigsfyritøkurnar, útlendsku f
tað mesta meira varin, enn vit eru, tí hann liggur sjáldan á vegnum, men heldur fram við, og hevði bóndin heft eitt ella tvey refleks upp á seyðin, hevði hetta bøtt væl um, men kortini ikki nóg mikið. S
ikki vóru vísir í hesum. Teir fóru allir í holt við fimta ørindi: “Hvussu skulu vit liva, tá ið bóndin eigir einki korn?” Friðarligur sat drongurin og hugdi at dansinum. Ikki var hann nøkur kvæðakempa
ikki eisini rýma av bygdunum. Eitt tað mest hugstoytta á bygdunum er har bøndurnir leggja frá sær. Bóndin skapar eitt lív alla tíðina, vit leggja tíverri ikki merki til tað so leingi fólk er á bóndagørðunum
verður ferðalagið skjútsað í land í einum tryggum ribbara, sum er mannaður við kønum fólki. Tað verður bóndin, sum tekur ímóti, antin á Gjónni ella á Rakhellu, og haðani leiðir hann ferðalagið trygt upp gjøgnum
um, hvussu ónæriligir einstakir bøndur kundu vera móti traðarmonnum. Ósemja elvdi eisini til, at bóndin í Bø í Vík flutti suður á Langasand og bygdi har í 1839. Sverri Egholm skrivar um hesi niðursetufólk
teir annars eru eins í øllum øðrum lutum. Ein av hesum mununum (missmunum) hevur higartil verið, at bóndin sum situr við festigarðinum hevur verið avskorðin frá, at reka virksemi sítt í partafelagi í mun
í næsta ár. Bóndin hava gamla vegin Tá nýggi vegurin verður tikin í nýtslu, verður sjálvsagt óneyðugt hjá ferðandi at nýta gamla, núverandi vegin, men onkur fær tó nyttu av vegnum. Bóndin hevur haga og
Íslendski bóndin Sigursteinn Sveinbjörnsson gjørdist ikki sørt bilsin, tá hann fyrraprtin fór burtur í haga og fann eina ær við tveimum smálombum. Sigursteinn, sum er bóndi í Lítlu Ásvík, gjørdi alt fyri
í onnur støð at mála. Eitt av hesum støðum er Koltur, og hagar hevur hann vitjað fleiri. Hann og bóndin, Bjørn Patursson kennast frá fyrrverandi arbeiðsplássi hansara, og Adolf hevur tí við jøvnum millumbil
