kanska hjartanemandi løta, sum hugtekur fólk ? og ikki minst tey útlendsku ferðafólk, sum vitja land okkara um ólavsøkutíð. Í vikuni ringdi ein lesari sunnanfjørð til Sosialin og ynskti at sleppa at greiða

Hann var eisini her fyri tveimum árum síðani og stjórnaði tá ?Verdis Requiem? og vil fegin vitja land okkara aftur, tí Føroyar hugtóku hann. Luttakarar á Atlantsljómi eru nógvir í tali. ?Brahmskórið?, Føroyar60

týðandi avrik. Ingrid er eitt sætt konubrot og er ein fantastisk fyrimynd fyri sínar eftirkomarar og okkara land. Hon er ein lýsandi viti, sum vit øll kunnu síggja upp til og læra av. Má Harrin signa teg og tíni [...] missiónshúsinum og í kirkjuni í mong ár, og nógvar eru ferðirnar, sum hon hevur gjørt kring Føroya land við sínum kórum. Ein kann undrast á, hvussu hetta lat seg gera, tí Ingrid hevði eitt stórt húski.

- ja, sera kedd, tá eg hoyrdi tað. Slíkt er ongatíð gott fyri eitt land. Eg haldi sjálv, at Thaksin hevur verið góður fyri okkara land. - Hann hevur so í øllum førum gjørt sítt til, at fólk sum ikki høvdu

at hava sín heimstað í Klaksvík. - Hetta er sanniliga ein stórur og søguligur dagur, bæði fyri okkara land og ikki minni fyri Norðoyggjar og Klaksvík. Hetta er aðru ferð innan stutta tíð, at eg havi fingið [...] reiðarí, skip og manning og øllum tykkara avvarðandi, so hetta kann verða til signing fyri alt Føroya land, segði Karl Johansen. ##med3##

sera langur og til tíðir sera strævin og baldrutur túrur. Ongin okkara ynskir seg aftur til hesa tíðina, men uttan persónar úti um land­ið, sum hava kempað og fram­vegis kempa fyri at bøta um samferðsluna [...] tíðirnar broytast enn sum áður, tá Immanuel og Másin sigldu og vit skulu ikki steðga útbyggingini í okkara tíð. Vit skulu vera eins framsíggin , sum fólk vóru tá. Tíbetur hava vit upp ígjøg­num tíðirnar havt

Ígjøgnum talu og skrift fáa vit at vita, at okkara samfelag er so bundið av hvat vit fáa og vinna úr havinum, politikkarar standa so at siga í kø, at lovprísa okkara siglandi fólki. Er alt hetta einans føgur [...] føgur orð, sum onki verunligt innihald hava í sær, er tað skamrós? Halda okkara politikkarar, at tað eru manssømilig kor okkara sjófólk fær, tá vanlagnan rakar - og skaðin er ein verunleiki og arbeiðsførleikin [...] liggja, pínan er ikki til at halda út. Skiparin, sum var vaknaður av stoytinum, setti seg í samband við land, um at fáa læknar umborð. Sama dag, 17. juni, blívi eg kannaður av lækna í Canada og í røntgen, hesin

vit kunnu bert lasta okkara egnu leiðarum. At danska stjórnin spælir síni kort so lætt uttan nakra mótstøðu, kunnu vit bara ynskja teimum tillukku við. Men til tess at rita okkara fólkaræðisliga trupulleika [...] eitt annað land, har hann gav burtur ræðið yvir einum grunni, sum eftir donskum viðurskiftum hevði svarað til 80-90 mia. krónur uttan at Fólkatingið yvirhøvur varð kunnað? Og at eitt annað land afturfyri [...] ein føroyskur grunnur undir føroyskum ræði, so kundu vit liva við, at vit eftir tað sjálvi gjørdu okkara útbyggingarætlan fyri flogvøllin. Tá var nevniliga upplagt at gera flogvøllin til eitt alment partafelag

annars. Her vita vit at veðurlagsbroytingin kann ávirka lívfrøðina í sera stóran mun og at inn­triv okkara í náttúruna ann­ars, kann hava oyðilegg­andi árin á lívfrøðiliga margfeldi. Eitt gott dømi um hvussu [...] hvussu tápuligt vit kunnu bera okkum at er ferjulegan inni á Trongis­vágsfirði. Her tvíhelt lands­stýrsimaðurin Bjarni Djur­holm um, at legan skuldi byggjast á innara Lítla Holm, sjálvt um víst varð á sera [...] verkætlanini, um henda varð løgd 50-100 metrar innari á fjørðinum. Nógv dømi eru um manglandi fyrilit frá lands­stýrismanninum Bjarna Djurholm til náttúru og umhvørvið, fyri ikki at tala um allar tær fløkjur hann

..... O, fagra land við høgum, reystum tindum, við grønum líðum og við royðulindum, við skorð og djúpum gjáum har vindar leika kátt, við vøtnum og við áum og norðlýsi á nátt. Fagra land! Undir heiðum himi [...] eru orð um farnar dagar, eins og Gjógvaráhamar goymir at skaldaorðum Alexandurs, og teska tey til okkara við sínum grýtutum varrarondum dag og nátt. Um Nón dansar ljósið og letur av sær til toftina uppi [...] himi, barst av ódn, kínt av mjúkum brimi. Fagra land! Hóast landið er pinkulítið, so er tað stórt. Landið tekur okkum til sín í skaldakendum vendingum. Kanska kundi alt fólkið rúmast í einum av grunda