ikki tømast og vaskast í sláturhølunum, meðan slátur fer fram. Hon sigur, at skilagott er eisini at ansa eftir tí, sum fer út um, soleiðis at leivdir av seyði - vembur, skinn, bein og høvd - ikki liggur

og ábyrgdarfull veiða av súgdjórum í sjónum er ikki einans drápshættir og stovnstødd, men eisini at ansa eftir, at vit ikki drepa óneyðuga nógvan hval, soleiðis at kjøt fer til spillis. Ovurnýtsla og grammleiki

ómetaliga týdningarmikið, at vit taka avgerðir útfrá einum væl upplýstum grundarlagið. Men vit mugu ansa eftir við at lata okkara útflutning diktera, um vit vilja fordøma álop á fólkaræðinum, brot á altjóða

misskiltu nationalismuna. Og er tað ikki sami vesturheimurin – USA og EU og NATO – sum í dag roynir at ansa eftir, at slíkar ræðuligar misskiljingar ikki endurtaka seg? Hjá okkum hevur endaleyst barnsligt møsn

roynir at misbrúka Ynskiløtuna við at senda ynski upp á nakkan av onkrum, men vit royna sum frægast at ansa eftir, at slík ynski ikki fara út í luftina, sigur hon. - Um okkurt ynski er eitt sindur keðiligt

Veldan, ruskplássið lýkur enn ikki allar treytir enn. Tað skal verða innhegnað, og ein persónur skal ansa tí og halda tað økið. Men hetta er ávegis. Plássið er planerað í summar, og nú vantar bert at gera

tíðina. Eg haldi framvegis at røðin “Heimsins reinasta land” er ein frálík røð, tað einasta tit skulu ansa eftir er at soðið ikki blívur so tunt sum í Elduvík, Oyndarfirði og á Hellunum og serliga á ruskplássinum

retur, soleiðis at Tummas Pauli hevði stytst møguligan veg heim, so tóktust teir bláu ikki veruliga at ansa einstáttanini í hesum. Hetjan og syndarin Og so mundi tað av álvara kosta hjá Neistanum. Eitt skifti

lendingar og skjóttgangandi skip binda okkara samfelag tættari saman. Alt gott um tað, men vit mugu ansa eftir, at vit ikki missa okkum burtur sum menniskju. Vit mugu minnast til, at um vit ikki trívast

ikki at sleppa at mynstra, um tey ikki eru tað. Jóhan vísir á, at tað er uppgávan hjá skiparanum at ansa eftir, at menn hava galdandi váttanir. - Um trygdarskeið ella heilsuváttan, sum menn áður hava tikið