Hóast talan bert var um 50 metrar, so var munurin niður til triðja svimjaran í feltinum 3/10 sekund, so talan var mest sum um føroyska uppvísing í hylinum.
Í innleiðandi svimjingini lógu tær báðar eisini fremst og næstremst, og tí var hetta kanska ikki so óvæntað kortini.
- Men ein 50 metur er ongan tíð avgjørdur, fyrr enn hann er færdigur. Har kann so nógv henda, sigur Shaila.
Og tú veitst kanska heldur ikki, hvar hinar eru?
- Eg síggi tær í hvussu so er ikki, tá teinurin er somikið stuttur.
Og hóast talan ikki gjørdist um gull, so var Shaila nøgd um avrikið.
- Elspa og eg kappast eisini heima í Føroyum, so sjálvandi vónar mann at vinna. Men silvur er fínasta slag. Eg svam mína bestu tíð, so tá skal mann ikki klaga.
Og Elspa. Var tín tíð eisini í lagi?
- Nei. Eg svam skjótari í innleiðandi, og tá gav eg ikki alt, so tíðina eri eg ikki nøgd um. Men sjálvandi eri eg glað fyri gullið.
