at líkarætturin, hann verður køvdur. Tann rættur, sum Føroya Javnaðarflokkur longu í 1959 tryggjaði okk-ara eldri og sum hevur verið til gleði og tryggleika fyri okkara eldru, hesin tryggleiki hongur í einum

ikki minni enn 234.000 fermetur ella uml. 20 kúfóður av dyrkaðum lendi í bygdin i. Sjálvt um mong av okk um í dag ikki hugsa so nógv um grønu teigarnar - hvønn týdning teir hava havt og framvegis hava - so

til tær prís- og lønarbroytingar, sum eru framdar síðani 1959. Hetta er eitt álvarsmál, og hetta er okk-ara mál og við at gera nakað við hetta, og soleiðis vilja vit vísa, at okkara flokkur aftur er á beinari

høgu fjøllunum liggja í námind av býnum, so hann verður tað ?nátturliga byrj-unarstaðið¹. Vit hildu okk-um ikki vera nóg sterk til at fara ein slíkan túr, so vit hildu okkum til tað meira ferðafólkavinarliga [...] har heima, og vit vóru takksom. Síðani visti tað seg, at pápin seldi ymisk prýði, ið tey vildu hava okk-um til at keypa. Sjálvandi! Nýggjárið Í hesum døgum halda Newararnir - meirilutin av íbúgvunum í Kat-mandu

týddi hann ein hóp av sálm-um til føroyskt. Mangir av hansara sálmum og týð-ing-um standa í Sálmabók okk-ara. Í 1916 gav hann út »Før-oyskar Kirkjusálmar«. Og í 1939 gav hann út »Vall--araljóð«. Hann skriv-aði

ein stór nøgd, men góðskan er rættuliga ivasom. Skulu vit til at áleggja treytir, sum vit gera við okk-ara høvuðsvinnu, tað vil siga, góðsku fram um nøgd, so mugu vit til at hava færri valevnir enn higartil

til at birta uppundir, at vit føroyingar mugu vera á varðhaldi um tey ríkidømi, sum kunnu finnast á okk-ara heimaøki, men at hann eisini gongur undan í at slóða fyri mentanarligum gagni í hesum sambandi

farið aftur til tað sernorrøna ? nevniliga ta fornnorrønu gudalæruna. Hon er nevniliga upprunareligión okk-ara. Ein religión og onnur. Tað kann fyri so vítt vera líka mikið. Men at lata seg inspirera av teimum

tann blokk vit vilja retur til Danmarkar, men gevur tað okkum meiri sjálvstýri? Um vit skulu tryggja okk-um soleiðis, at danska stjórnin ikki kann fara inn og taka av alla deligatión av teimum málum, vit

afturhaldsflokkarnar, sum hugsaðu á húskallastøði, var svarið oftast eitt tvørt nei. Og hugburðurin hjá okk-ara mótstøðuflokkum er so syndarliga lítið broyttur! Tað gevur at býta, hvussu fiskivinnupolitikkurin