Vakurt øki Friðingarnevndin leggur sum grund, at lendið, sum ætlanin er at fara ígjøgnum er sera bratt, umframt at rættiliga nógv væta rennur ígjøgnum. Vegagerð vil verða nærum ómøgulig uttan at hetta
funnið sjálvi. Hendavegin skuldi tað taka okkum uml. 2 tímar, og hetta var eisini nógv strævn-ari. Bratt og ringt at ganga. So tungt, at Halla í roynd og veru misti ondina eina-ferd. Tað tók eitt sindur
og eg fekk eina undarliga kenslu av, hvat kundi vera hent, tí har sum eg gekk oman, var rættiliga bratt niðurfyri, greiðir Símin Johan Samuelsen frá. Hann gekk eina lítla løtu, men tað var so skjótt, at
komin niðan á var so herviligt kavarok, at førarin misti vegin burtur og fór útav, og mátti gevast. Bratt var niðanfyri, so fyri ikki at fara heilt útav, mátti hann bara gevast, sigur Hermundur Michelsen
Gunnar Poulsen sigur, at líkindini vóru av teimum bestu tá ið vanlukkan hendi. Og hóast tað er nokk so bratt í Kunoy, var tað gott at ganga og góð gøta har ið maðurin datt oman - og maðurin var vanur at ganga [...] ónáttúrliga væl og djarvt atborið av tyrlumanningini, tí teir komu heilt niðurat, hóast tað var sera bratt og hóast tað var fitt av vindi. Vindurin gjørdi eisini, at ímeðan vit hjørdu mannin kláran at verða
betong, ? her kennir tú, hvussu tað var, tá ið okkara tíðaraldur byrjaði. Her er enn heyggjut og bratt, gøturnar eru kringlutar og fylgja landslagnum, og húsini liggja sjáldan eftir eini beinari striku
um at bera so í bandi, at ein tunnil til Tjørnuvíkar verður settur inn í raðfestingina. Smalt og bratt Í viðmerkingunum siga teir tríggir tingmanninir, at tá Tjørnuvík fekk vegasamband síðst í sekstiárunum [...] Tjørnuvíkar ? ella Líðin ? sum staðið verður rópt, er vegurin smalur og brattur. Somuleiðis er ógvuliga bratt bæði omanfyri og niðanfyri vegin, so har er hættisligt at koyra allar árstíðir. ? Tá nógv regn og
um at bera so í bandi, at ein tunnil til Tjørnuvíkar verður settur inn í raðfestingina. Smalt og bratt Í viðmerkingunum siga teir tríggir tingmanninir, at tá Tjørnuvík fekk vegasamband síðst í sekstiárunum [...] Tjørnuvíkar ? ella Líðin ? sum staðið verður rópt, er vegurin smalur og brattur. Somuleiðis er ógvuliga bratt bæði omanfyri og niðanfyri vegin, so har er hættisligt at koyra allar árstíðir. ? Tá nógv regn og
fjall frá Gásadali til Bíggjar á vetrartíð, er ikki einhvør førur fyri. Stormur, kavarok, gler og bratt hartil, tað er eitt Guds undur at ikki mannfall er har ofta. Men, tey ganga ikki kravgongu, rópa ikki
yvir Føgrulíð. Leiðin heim aftur eftir hugnaliga fólikafundin var kanska heldur tung hjá nøkrum. Bratt nevniliga at koma niðan aftur á Háls.
