at koyra ígjøgnum urðargrót. Slíkar umstøður kann mann ikki bjóða ferðandi, hvørki fremmandum ella okkum sjálvum. A veg oman aftur til Vágs møttu vit gomlum kenningi, og spurdu, um hann visti hvør ið hevur
ofta nógv sild, og sild áttu vit oftast, tað eg kann minnast. Vit ótu feska sild og saltaða sild. Okkum dámdu so ómetaliga væl speygusild. Lea sigur, at sær dámdi so væl sild, at um sildin var gomul
lagið verið tað, at kemur onkur stórfyritøka og sigur, hygg, vit ætla at byggja eina verksmiðju, men okkum vantar orku, so flúgva myndugleikarnir upp í vong og leypa út í stórar verkætlanir. Eins og t.d
men eg hugsi kortini, at vansarnir vera fleiri, tá ið samanum kemur. ES-limaskapur hóskar ikki til okkara viðurskifti. Hetta staðfestir álitið eisini. Eitt nú hevði okkum ikki borið til at føra ein sj
smoyggja sær aðrar vegir, uttan at svara spurninginum. Framvegis hevur Jógvan við Keldu ikki fortalt okkum, hvar í Føroyum allur blokkstuðulin sæst aftur. Kanska er tað roknistykki ikki so stuttligt at
lógini um vinnuligan fiskiskap. Andstøðan hevur ikki hoyrt eitt kis síðani, hóast hetta varð lovað okkum. Tó vistu vit, at Javnaðarflokkurin sambært valskránni fyri valið seinast miðaði eftir eini
Sølustevna Tíðindaskriv Høvið verður at keypa sær eitthvørt lætt til matna ella at vinna sær okkurt í mat tombola. Eisini skuldi hetta verið eitt frálíkt høvið hjá bæði teimum stóru og smáu at stuttleika
áhugavert. Hetta merkir, at vit sum spakuliga eru at veg móti fullum sjálvstýri, saktans kunnu samráða okkum til eina nøktandi trygdarskipan, um vit droppa út úr ríkinum og ikki ynskja at vera verðandi undir
skemta sum fáur og fekk látur at runga uttan um seg, so hetta var eitt bak kast fyri foreldrini og okk um øll. Mangan havi eg hugsað, at móðir kom ongantíð fyri seg aftur eftir henda miss av sínum næstelsta
Fútastovu í Gongini, har íslendska aðalkonsuláti hevur til húsa. Innbodnu gestirnir fingu okkurt gott undir tonna aftur við íslenskum tónleiki. Síðani beyð Valgerður Sverrisdóttir, utt
