søguni Dintilsdagar, og enda í einsemi. Og summi gerast sinnisjúk. Kærleikin, ella kynslívið, kemur ofta til sjóndar í avskeplaðum líki, so sum blóðskemd, pedofili ella neyðtøku. Ella í sviki og sjalusi [...] til lesaran. Her hugsi eg ikki bara um tær drúgvu inntonktu høvundsviðmerkingarnar við setningum, ið ofta strekkja seg yvir fleiri reglur. Helst skalt tú eisini kenna klassikararnar og nakað væl afturat.
tíðina. Teir hjálptust við tað teir høvdu. Tað var ikki tann stóri peningurin í fótbóltinum sum í dag. Ofta áttu teir bert tann eina bóltin. Men sørvingar vóru so hepnir at teir høvdu skómakara, sum bæði kundi [...] minnist hesa barakk sum eitt sera áhugavert umhvørvi, har nógv áhugavert hendi innanfyri. Eini høli, sum ofta vóru opin í sambandi við at spælt varð í Sørvági, var kaffisjoppin hjá Jógvan á Túgvu. Har høvdu fólk
veit ikki, hvørji boð felagið hjá mær, møguliga fær, men tað er torført at gera vart við seg, tá tú ofta situr á beinkinum og ikki skorar og leggur upp til málini, sum tað verður roknað við, at ein álopsspælari
tryggur og ágangandi, tá hann festir eina tráðleysa mikrofon í jakkan. - Fólk, sum eg hitti, spyrja meg ofta, um vit fara at hittast aftur. Og eg plagi at siga: ja, um tú hevur eld í reyvini. Fólk, sum brenna
niðuraftur, sigur Britt. - Eg visti, hvussu tað var at vera nýliga umvendur, so eg skrivaði Britt ofta boð, har eg spurdi hana, hvussu tað gekk við tí andaliga lívinum. Sjálvandi so vóru tað eisini kenslur
at tað er ráðiligt at útvega eina størri tyrlu, tí hón skal eisini kunna flúgva á smápláss, har tað ofta er tronglit at manøvrera, ikki minst í ringum líkindum. Tyrlan, sum tey hava hugt eftir, er trý ár
natúrliga fylgja blómurnar okkum eisini í jørðina aftur. - Umstøðurnar eru so smáar her hjá okkum. So ofta kenna vit ørindini, tá ið fólk kemur á gátt. Vit laga okkum automatiskt til støðuna, og vísa á tann
innanskers í Noregi. Hon heldur, at viðhvørt er í so nógv lív í á stevnunum her heima. - Ikki tí; vit eru ofta við, tá ið stevnur eru, men vit sigla eisini í aðrar mátar nógv í Føroyum, bæði einsamøll og saman
seyður sum verður ákoyrdur. Sjálvt um hann kanska reisist aftur og fer humpandi víðari, so liggur hann ofta deyður annað stað seinni. Men um tann, sum koyrir á seyðin boðar frá, so fær bóndin endurgjald fyri
og súpan við lokalum og polilitiskum undirhaldi frá farna árinum afturvið. Skemtararnir eru, sum so ofta áður Robert Mc Birnie, Niels Petur Nolsøe, Petur Dahl Nolsøe og Arnfinnur Thomassen. sungnir verða