takknemmiligur gestur at fáa. Hon setir seg ikki hendur í favn og bíðar eftir at verða uppvartað, nei tað dugir hon ikki, fyrsta hon er komin upp á pláss, spyr hon - hvat skal eg gera? Og so er bara at
á økinum ikki skulu verða partur av kjakinum, og at bert politikkararnir skulu finna eina semju. Nei her er alneyðugt at aktørarnir tora at koma fram við sínum visjónum og við teirra royndum, so vit vanligu
hetta leititíðarskeiðið verður so stórt, at brúk verður fyri fleiri fólkum á støðini í Saltangará. - Nei, eg haldi ikki, at grundarlag verður fyri at seta fleiri fólk burtur av, tí tíðarskeiðið er lutfalsliga
havi hoyrt, at allir føroyingar hava írskt blóð, so mær dámar Føroyar longu nú. Tit eru øll írar, nei, kanska eru vit allir føroyingar, sigur hann og flennir. ? Eg havi verið í næstan øllum londunum í
er liðugur, kanst seta teg niður og gera upp tað, tú hevur fingið burturúr fyri henda eina dagin. Nei, arbeiði sum lærari er ein longri "prosess", men til ber at samanbera, hvat børnini dugdu, tá ið tey
við tí eittans endamáli at koyra í _ Fútalág, Stoffalág, Tjarnarlág... _. Og vit kundu hildið á... Nei, nógv meira órógvandi er tað at hin einaferð kompromileysi hipp-hopp pallurin eisini tykist hava verið
Parkini, og hóast vit so avgjørt hoyra til tann hóvliga partin av áskoðarafjøldini, so siga vit ikki nei takk til eitt plastikkrúss av góðum gulum. Áðrenn dystarbyrjan skulu vit ígjøgnum eina rúgvu av ritualum
viku. Nú var ikki at smæðast burtur og síggja býttur út og kanska tøva og ikki tora at siga nakað, nei, hann avráddi líkasum fyri sær sjálvum at vera púra opin fyri øllum og taka væl ímóti grøna vesti,
tað sum annars upptekur gentur í tí aldrinum, um prinsin á tí hvíta hestinum, og líknandi hugmyndir, nei, her verða heilt onnur evnir viðgjørd, nærum 30 ymisk evnir, um skógin, litirnar í náttúruni, dalarnar
langan vetur, kanska uttan nógvan kava ella frost? Liggja píkarnir kanska tá og sløðast á alfara vegi? Nei, eg spyrji bara! Men lamelldekkini eru helst enn eins góð og fyrsta dagin. Eg tosaði nú ein dagin við