abbanum og segði: “Er de tvillinger? Nej, hvor er de søde og fine!” Omman fór at læra til heimahjálp seinnu helvt av sjeytiárunum. Hetta tíðarskeiðið tók hon sær eisini koyrikort. Eg hugsi mangan
teir hava tikið væl ímóti mær. Teir eru góðir stuðlar og eg kann altíð spyrja um vegleiðing ella hjálp viðvíkjandi døming og einhvørjum øðrum, sigur Elsa. Rolla í 90min Dómarar hava í sínum starvi allir
fartelefonirnar, so tann, ið kom fyrst, mátti koyra til bensinstøðina í Skálabotni at ringja eftir hjálp. – Tað er løgið, sum mann reagerar, tá mann fær skelk. Minnist, at eg trættist við Jógvan Esmar
at stórur tørvur er hjá fólki - bæði børnum og vaksnum - at tosa út um sína sorg. Tørvurin eftir hjálp frá Beranum er so mikið stórur, at bíðirøð er eftir at sleppa framat til sorgarbólk. Síðan Berin fór
og stórt hav. Um teimum vantar kapasitet (bæði á landi og sjógvi), so kunnu vit óivað bjóða teimum hjálp á fleiri økjum. Grønlendingar og føroyingar koma væl út av tí saman. Fiskiveiðan hjá Grønlandi hevur
er limirnir. Skal formaðurin saman við nevndini røkja uppgávuna til fulnar, er neyðugt við tykkara hjálp. Tað eru tit, limirnir, sum hava fingurin á pulsinum og vita, hvat rørir seg á júst tykkara øki. Í
vera fleksibult, tí tey skilja, hvussu nógv hetta hevur at siga fyri meg. Somuleiðis fái eg góða hjálp frá familjuni, og av tí at tað koyrir væl við bæði arbeiðinum og kappingini, so eru eg og umgevilsini
limagjald. Aftur fyri kunnu limirnir fara til økið og gista í smáttum, sum gjørdar eru til gestir. Hjálp til sjálvhjálp Oluf Mortensen dámar væl henda mátan at veita menningarhjálpt. - Vit koma ikki við
kundu teir mest dogmatisku fanatikararnir fortelja okkum, at invasiónin var ein neyðug og tiltrongd ”hjálp” til tað tjekkiska fólkið. Her leggur Páll Johannesen André Niclasen undir at vera kompromisleysan
kundu teir mest dogmatisku fanatikararnir fortelja okkum, at invasiónin var ein neyðug og tiltrongd ”hjálp” til tað tjekkiska fólkið. Her leggur Páll Johannesen André Niclasen undir at vera kompromisleysan
