Studentaskúlanum í Hoydølum, at Katrin byrjaði at rógva. – Vit vóru nakrar gentur, sum hildu tað vera stuttligt, um vit fóru at rógva, og tað gjørdu vit so, greiðir Katrin frá. Hóast nógv fjant og fjas ivaðist [...] Men Kina sleppa vit so at síggja eitt sindur, tí har fara vit í oktober, so vit kunnu síggja býin, venjingarumstøðurnar og annars fyrireika okkum til Olympisku leikirnar, soleiðis at vit ikki verða tikin [...] heiðursmerkjaskamlinum var í 1997. – Tað vóru so nógvir faktorar, sum spældu inn, men í síðsta enda riggaði alt. Tað var heilt, heilt fantastiskt, og vit vóru sansaleyst svakar í gleði. Tvey ár seinni
larar allir bandin. Vit fara inn á Gistingarhúsið at vita um nakað fæst til matna. Eitt skelti kunnar okkum um at matstovan er opin kl 17.00, men fólk sæst so vit fara innar. Vit verða væl móttiknir [...] bara fín. Vit spyrja um tey ikki hava mótmælt autostraduni? jú, “tað hava okur, men tað nyttar onki, teir lurta ikki eftir okum”....Hvussu við ferðamannavinnu og alt hatta har hja SamVit, royna vit at mutla [...] øllum sínum veldi og so kappabygdin Sumba. Pól F, Seggjasøgur, tá menn vóru mannfólk og dirvi og sjálvbjargni vóru stavnatekin. Vit fara norður eftir til Hvalbiar. Snopprikur, Giljabóndin, Sjórænarir,
at velja millum danska stjórnauppskotið ella loysing. Her vóru greiðar gøtur at velja í millum. Hetta var ikki nøkur vegleiðandi fólkaatkvøða. Vit kundu við góðum rætti siga, at fólkaatkvøðan var lógarbundin [...] Úrslitið av fólkaatkvøðuni gjørdist meiriluti fyri loysing, og tað vóru fólk úr øllum flokkum sum atkøddu fyri loysing, ja enda vóru tað eisini fólk úr Sambandisflokkinum, sum atkvøddu fyri loysing, tí [...] frá Danmørkini. Tey, sum serliga talaðu fyri loysingini í 1946, vóru í stóran mun somu fólk, sum stovnaðu Tjóðveldisflokkin í 1948. Tað vóru eisini okkara fiskimenn sum silgdu vandasjógv øll krígsárin undir
eftir. Men um tað vóru áhoyrararnir sum vóru lættir at hava við at gera ella bara tað, at tey vóru sum voks í hondunum á Arne, skal her vera ósagt. Men sannleikin er, at tá 20 minuttir vóru farnir av fyrilestrinum [...] tað ofta. ? Heilin tekur ikki dagar í millum hatta ikki, sum vit ofta hava lyndi til at seta inn í okkara tankar, og júst tí hendir tað, sum vit ikki vilja hava at henda, segði hann og legði afturat, at ein [...] minuttir ov seint kundi stjórin í Norðoya Sparikassa, Eyðfinn Reyðberg bjóða vælkomin til tey mongu, sum vóru komin til fyrilestur hjá Arne Nielsson. Mong mundu tey verða, sum hugsaðu sítt, tá stjórin segði,
vildi altíð vita hvar øll vóru, og at øll høvdu tað gott. Somuleiðis gekk hon ómetaliga høgt uppí ommubørn síni, og sum hon elskaði so høgt. Hesi vóru nú seks í tali, og av teimum vóru trý í tí fjarskotna landinum [...] niðri, nýttu vit møguleikan í fleiri summur at fara til Danmarkar at vitja tey, og hava vit fleiri ógloymandi minnir frá hesum túrum. Seinni, síðani Mery og Eyðálv fluttu aftur til Føroya, hava vit gjørt fleiri [...] ja hvussu mangan hava vit ikki skemtast um, hvussu trygt tað er at ferðast umborð á skipið við Merry, tí vit onnur kundu altíð leggja okkum trygt í koyggjuna, tá náttin kom, tí vit vistu at Merry gekk uppi
ov nær. Skulu vit siga, at helmingurin hevur eina slíka áskoðan, man tað ikki vera langt av leið, og tað er í grundini ikki ringt at skilja, tað høvdu vit vist eisini havt, um tað vóru vit, ið skuldu pungað [...] vælkomin at halda fram. Her skulu vit bara nevna Útvarp Føroya. Útvarpið Hvat í harrans navni skuldu vit við egnum útvarpi, tað fóru vit aldri at vera før fyri at røkja og reka, vit fóru aldri at fáa útbúgvið [...] rættarmál osfr. Niðurlagið var, at vit fóru ongantíð at vera før fyri ella fáa ráð til at fáa føriskar skúlabøkur, vit fóru ongantíð at kunna skapa okkara egna litteratur, vit megnaðu tað ikki, dugdu ikki
37 tíma arbeiðsvikan er ein innbilling. Vit arbeiða als ikki bert 37 tímar um vikuna, nei nú arbeiða vit meir, enn vit nakarantíð hava gjørt. Og danir arbeiða enntá meir, enn fólk gera í flest øðrum londum [...] síni »Lívshættislig leiðsla«. – Vit eru tað landið í heiminum við størstu arbeiðsmotivatión. Hetta er mált eftir, um vit vildu hildið áfram at arbeitt, líkamikið um vit høvdu tørv á pengum, sigur hann [...] meir um náttina, enn vit gera í dag. Og tá leitaðu arbeiðsgevarar sær eftir serkønari hjálp, fyri at fáa arbeiðsfólkið at arbeiða harðari. – Nú strevast vit , sum ongantíð fyrr, og vit hava enntá ringa samvitsku
møguleikarnar Tað vóru sera jaligir fundir, umboðini fyri MEST og Faroe Agency høvdu í Russlandi. Hans Jacob Poulsen heldur tað vera umráandi, at vit fokusera upp á tað, vit duga, og at vit gloyma forðingarnar [...] nøgdir, nú teir eru komnir aftur til landið. - Vit høvdu avtalu við umboð fyri nøkur reiðaríir, men vit fingu so eisini Faroe Agency á banan, og hetta gjørdi at vit komu í samband við eini 10 - 12 reiðarí, tvey [...] forðingarnar. - Vit møttu stórari vælvild, og fingu nógv meri burturúr, enn vit væntaðu. Tað er eingin loyna, at vit kundu gjarna havt meira at gjørt á skipasmiðjunum. Føroyingar eru dugnaligir handverkarar,
valt at arbeiða saman aftur hesaferð. - Vit kenna hvønn annan væl, og vit arbeiða væl saman. Vit hava ymiskar styrkir, og soleiðis eru vit rættiliga væl fyri. Vit eru eins og ein persónur við fýra heilum [...] men tað gekk væl hóast alt. - Vit høvdu gjørt film, og vit høvdu tónleik í bakgrundini. Vit høvdu eisini fingið jingluna frá SMS. Hesa fingu vit frá Grafikkstudio, og vit vilja fegin takka teimum, siga [...] Fyri einum góðum mánaði síðani skrivaðu vit um ein verkætlanarbólk, sum fekk 13 fyri eina uppgávu um elorku í Føroyum. Fýra næmingar, sum ganga í Tekniska skúla, vóru í bólkinum. Nú hava tey fýra ikki gjørt
VB megnaðu vit ikki at halda fast um okkara uppskrift. Vit lótu okkum ávirka av, at teir dugdu so væl at taka tað róligt, og so gloymdu vit okkum sjálvar. Hesa ferð høvdu vit avtalað, at vit ímóti vindinum [...] KÍ Klaksvíkingar vóru, sum rímuligt var, vælnøgdir, tá ið teir fóru um Leirvíksfjørð við øllum stigunum. - Um vit skulu gera okkum galdandi í toppinum, og tað vilja vit fegnir, so er tað neyðugt at fáa [...] soleiðis at teir ikki fingu mál. Tað eydnaðist, og í steðginum tosaðu vit um, at nú skuldu vit flyta okkum eitt sindur longri fram. Vit ivaðust ikki í, at møguleikarnir fóru at koma fyri at gera mál, og tað