Petur Hans var skipari á. Jú Sommer var undangongumaður í síni heimbygd Skopun. Sommer og Bjørga fluttu út á Argir saman við børnunum at búgva mitt í 70unum, tá fór Sommer at sigla sum skipari við »Tjógvanum« [...] hann var dámligur maður, men dugdi at seta seg í respekt. Sommer sat á tingi fyri javnaðarflokkin frá 1991-1994, eisini í hesum ábyrgdarstarvi var Sommer álitismaður, tað hava teir sagt mær, sum sótu saman [...] langommu og langabban Malenu og Sámal Petur Hentze. Har var sera hugnaligt og gleddist Sommer um dagin. Frá morgni til kvøld, sólin skein oman og niðan. Eg minnist serliga væl, tá eg skuldi til at byggja húsini

av med­­systrum hennara sjómenn sum maka. Sigbjørg og Tummas búðu tó bert stutta tíð í Nólsoy, men fluttu til Havnar, har tey ognaðu sær eini fitt raðhús í Eystur­býnum, og valdi Sigbjørg tá at vera hei [...] Báðar eru giftar og eiga børn. Sigbjørg Jacobsen var næstelst av 4 systkj­um. Og nú eru øll farin. Frá ungum var henni lagt í minni, at neyðugt var at vera sjálvbjargin og at vera takksom fyri tað, sum [...] gnum hjá Sigbjørg, tí hóast hon var sjónveik, so legði hon stóran dent á at klára seg uttan hjálp frá øðrum og inn­rætta seg eftir givnu fortreytunum. At vera glað fyri tað hon hevði og kundi og takka

i. Pól var íðin at røkja seyð og garð, og garðurin í Hoyvík fekk sera góðan trivnað. Pól og Ebba fluttu ikki inn í gomlu bóndahúsini heimi á garði men í húsini, ið foreldur Ebbu áttu uttan fyri Garðar [...] Súsonnu og Hans Simonsen uttan fyri Garðar. Pól sat við festinum á Sólgørðum í sløk 30 ár. Í 1965 fluttu Ebba og Pól til Hoyvíkar, og Pól gjørdist bóndi á Hoyvíksgarði. Tá tók elsti sonurin Eyðun við festinum [...] aftur á, og tað hevði hann nógva gleði av. Í hugaheimi Póls ráddi tað um at vera virkin og fáa nakað frá hondini, tað gav lívi hansara innihald. Men eisini skuldu vera stundir til at práta og fylgja við í

takka. Hann var leiðari av deildini í Havn frá 1970 áru­num, og hann var ein framúr góður trol- og trolaramaður og visti, at um nakar vildi hava trolgreiðir frá honum, so skuldi tað vera gjørt av einslistum [...] vegir, sum er sera virðismikið fyri báðar partar. Otto visti frá ungum áru­m av, hvat tað var at hava ábyrgd. Pápi hansara doyði í bestu árum frá stórum barna­flokki, og har stóð Otto sum tann, sum ikki minst [...] Maiken og Jonna, og fýra abbabørn. Otto og Ingrid, sum er ættað úr Nólsoy, búsettust í Havn, men fluttu seinni út á Argjar, har tey hava búð síðani. Otto er tann persónur, sum eg havi arbeitt longst sam­an

So fór mín góði vinur Olv­heðin í Harrans hendur. Nú fekk hann frið frá síni sjúku, sum tyngdi hann í nógv ár. Olvheðin var heilt ung­ur, tá hann gav sítt lív til Jesus. Eg og Olvheðin ar­beiddu 4 ár saman [...] saman á Strand­ferðsl­uni. Olvheðin var eisini á 66 liðnum. Tíverri tá kreppan kom í 90-unum fluttu tey niður til DK. Hvíl í Harrans friði mín góði vinur. Vit síggjast. Má Harrin hjálpa tykk­um, sum hava

tey úr Klaksvík. Tey búðu fyrstu árini í Krotugrøvini, beint omanfyri barnaheimið hjá Jonu. Í 1967 fluttu tey í nýggj sethús, ið tey lótu byggja við Bumshamarsvegin í Klaksvík. Umframt Marjun eru systrarnar [...] undir leiðslu av Mikkjal á Bergi. Hetta var í 1966. Tá lærutíðin var lokin, vóru boð eftir henni frá høvuðsdeildini í Tórshavn, og flutti Marjun tá til Havnar at arbeiða. Har hitti hon mannin hon giftist [...] góða íbúð í undirhæddini í húsum sínum til Marjun og synirnar. Marjun var sera takksom fyri stuðulin frá foreldrunum, og segði hon fleiri ferðir seinni, hvussu gott tað var at hava foreldrini til hjálpar

Lillian giftust í 1973, Lillian er einasta systir okkara, og fluttu út á Leiti at búgva, skal eg viðganga, at tað kendist, sum um okkurt bleiv tikið frá mær. Men eg kom skjótt at ásanna tað, at hava fingið Kára

vinnuliga, sum fyrifórst á Bakka. Var sera spentur í hvussu tað gekk. Hann dámdi væl at siga frá søgum og siga frá gamla bygdalívinum á Glyvrum. Hann var við at byggja kirkjuna á Glyvrum í árunum 1925-1927 [...] Glyvrum í bóndahúsunum, og eisini í húsunum á Bakka hjá Meinhard og Minu, men tá tey giftust í 1936, fluttu tey so í húsini, sum høvdu staðið liðug í eitt ár. Brúdleypið stóð í egnum húsum. Jütta var sætta

hesum vildi konan illa trúgva, tí so væl hann annars segði frá um hendan býin. Gamliba og Tanta áttu íalt fimmbørn. Fyrst í nýtiárunum fluttu Gamliba og Tanta til Danmarkar, og bústtust í Svendborg. Tey

blíður at tosa við; ongantíð eitt ringt orð frá hansara munni. Tað kenni eg til, tí vit vuksu upp saman og vóru grannar. Hann var mín besti vinur, men so fluttu vit til Havnar og sóust sjálvdan. Men hann