trygt. Á triða borði vann Tummas M. Anthoniussen á Wenzil Højgaard, tá hesin tapti uppá tíð. Ingolf Gaard vann somuleiðis fyri klaksvíkingar á fjórða borði. Mótstøðumaðurin var super-veteranurin Jústines [...] ? Bogi Ziska0,5-0,5 Rani Nolsøe ? Jens K. Hansen0-1 Tummas M. Anths. ? Wenzil Højgaard1-0 Ingolf Gaard ? Jústines Hansen1-0 TFS ? HT 3-1 Martin Brekká ? Martin Poulsen0,5-0,5 Finnbjørn Zachariasen ? Olaf
at taka seg saman og fara á pall. Hesir seks menninir eru Terji Davidsen, Kári Djurhuus, Hjørleif Gaard, Dávur Thomassen, Arnbjørn Kristiansen og Marner Tjørnudal. Tiltakið sunnudagin endar kl. 20, men
Rás2 hevur mangan verið á ferð. Eyðun Klakstein hevur saman við Barbaru Holm og Rannvá Gaard Fossáberg sent úr bæði Barcelona, Milano, London, Keypmannahavn og Reykjavík. Sjálvur hevur greinskrivarin sent
væntaði so nógv av, bæði væl og virðiliga hava tikið av møguleikanum. Her kunnu nevnast Alex Mellemgaard, sum hevur flest upplegg í Effodeildini, Tórður Thomsen, sum ikki hevur gjørt tey droppini, sum vit
staðfesta at samgongan er guddomilig. “Herrens veje er uransagelige” Gerið nú sum Jóannes Eidesgaard segði við Anfinn Kallsberg á sinni, hví Viðareiðistunnilin mátti bíða: Vælferðina framum
heilt greiður um, hvat hann hevur latið seg brúka til. Tað mest komiska er kortini, at Jóannes Eides-gaard tosar um at finna breiðar semjur. Samstundis sum hann lýgur um sínar egnu landsmenn og niðurger bæði
Lawal. Hann sigur við Norðlýsið, at tað eru fleiri um boðið eftir framherjanum úr Nigeria. Anfinn Gaard sigur, at tað eru fýra fekøg, sum hava áhuga í at gera sáttmála við Adeshina Lawal og at B36 er eitt
Teir vóru: Janus Jensen, Suni Jacobsen, Per Gaard, Kjartan Clementsen, Árant Olsen, Leon Johannesen, Alexander Kristiansen, Magnus Hansen, Elmar Jacobsen, Richard Johannesen, Heri Thorsteinsson, Oddvá
Hans Andreas Djurhuus, Tórshavn. Hanus Kamban, Skúvoy, Heinine Catherine Jacobsen, Tórshavn, Johanne Gaard Joensen, Oyndarfjørður, Karen Pouline Samuelsen, Kirkjubøur, og Petronella Cornelia Reinert, Saltnes
hilsener, og fru Wesenberg fortalte os bevæget, at hun nu ikke længere kunde holde ud at være i præstegaarden, der blev skyet for smitte, og at hun derfor var paa vej til Klaksvig for at træffe J.C. Djurhuus
