Martin Joensen hevur latið seg íblása av hesum veldugu myndum. At hann eftir trega og eitt minni fall leypur seigliga um stikið, og til endans staðfestir, at nú tørvast hjálp frá einum timburmanni, og

føra til bestu og mest djúptøknu úrslitini. Hin 11. august i ár eru júst 10 ár liðin, síðani at mær fall í lut ta út um alt mark stóru frøi og sælu at kunna verja eina phd/dr.-ritgerð. Gleðin er óendaliga

(Dánjali Vang) samtykt, meðan uppskotið hjá meirilutanum (Tórfríði Abrahamsen og Signari á Brúnni) fall burtur.

verða fluttar til Havnar, so gjalda tær fyri at fara um keikantin í Havn - hóast innskipingargjaldið fall í Klaksvík. Men hesum stýrir fría vinnan í eini fullkomiliga fríari kapping, og her er Tórshavnar

høgt kundatalið er. Og tað verður tað als ikki hugsað um í nóg stóran mun í Føroyum. Í hesum sambandi fall tosið inn á produktivitet, og um maskinan fór at avloysa arbeiðaran. - Her vísti Karla Einarsson á

at gera enda á føroysku fiskivinnuni. Marknaðurin broyttist soleiðis í fjør, at prísurin á sildini fall í botn eftir at bjóðað varð á uppboðssøluni. Hetta viðførdi, at sildin einki fíggjarligt ískoyti gav

Henning er elsti sonur stoyparan Absalon og Gertrud Eysturoy, og tí fall tað í hansara lut -at fáa somu útbúgving sum pápi okkara, at gerast formari ella sum vit siga, jarnstoypari. Tá pápi okkara í 1973

Guds hendur og í hansara varðveitslu, og so ráddi bara um at taka tað, sum kom, soleiðis sum tað nú fall í hansara lut. Týsdagin var so tímaglasið runnið, og eg má bara drýpa høvur og staðfesta, at saknurin

tíðir vóru langt frá hvørjum øðrum, høvdu tit samband dagliga. Í 1995 fluttu vit til Danmarkar. Hetta fall ikki í góða jørð hjá tær at byrja við, tú hevði jú alt tað, sum tú hevði brúk fyri á Sandi, nógvar [...] Hoyvik, har Birita mostur búði, og eisini har knýtti tú nógv vinarbond, bæði við børn og vaksin, so tað fall tær ringt at skula flyta aftur úr Føroyum eftir bert eitt ár. Sama árið flutti pápi tín úr Føroyum

heiður. Tú meistaraheitið øll árini fekk, alt, alt ov skjótt hendan tíðin gekk. At skifta blæur, alt fall tær so lætt, tú hjúklaði um tín elskaða skatt. Ja, stórur tín kærleiki til okkum var, og mangan døgurðan