av tokka til tín eins og flísar av viði støkka eg síggi ímillum gløs og vín hvussu kann eg tínum hjarta røkka. Tí mín kensla er ei mítt vit og mítt lív tað er mítt forum og tað er uttan lit. Ein hiti av [...] ognað unnustu tíni Elisabeth. Tann stóri skari, ið fylgdi tær til hvíldar, bloytur og fjálgar mangt hjarta, men í slíkum støðum eru orð fátøk og hjálparleys, men ein stór gleði í sorgini, var at síggja tann

royndi at fáa hann at eta sunt og røra seg eitt sindur. Hon var tann fríska, og hevði nógv upp á hjarta og hópin av ætlanum, sum vant. Men tíðliga í 2019 komu boðini um ein ófrættaskugga í hennara [...] kundi vera har, og so brádliga vera farin fyri alla tíð. Tað kendist sum verjan um mítt góðtrúna hjarta splintraðist, tá eg fataði at eisini míni foreldur kunnu doyggja. Babba hevði tosað nógv um himmalin

Tekur tú við orðum mínum og goymir boð míni hjá tær, so tú vendir oyra tínum til vísdóm og boyggir hjarta títt til klókskap, ja, kallar tú á vitið og rópar hart eftir klókskapinum, leitar tú eftir honum [...] skalt tú skilja rættvísi, rætt og rættsinni, ja, eina og hvørja góða leið. Tí vísdómur skal koma í hjarta títt, og kunnskapur skal gleða sál tína; skil skal halda vakt yvir tær, vit skal vera verja tín -

morgun tá sólin úr havinum fór, “marchera” vit til yvirlæknans kantór, í sólskini bjarta, men piprandi hjarta, Gud veit – tað var satt. Yvirsjúkrasysturin, Magnussen, Dahl, har móttøku okkum sera væl, tað fyrsta [...] fara at spyrja – vit svara, við skelvandi rødd. Har spurningar hópaðust upp í ein dunga, um livur og hjarta og nýra og lunga, tuberklar, narkosu – mangt annað varð tosað, sár – svull- infektión. Vit kláraðu

síðani. Tá hevði tú vakt i eina nátt - og ikki sovið uppá at svara, sum tað ljóðaði - tú hevði ikki hjarta at siga nei, hóast tað júst tá var hjartaveikleiki, ið kundi sagt tær, at tað bar ikki til. Men tað [...] og vard størv hava verið tíni hjartamál, og fyri at nevna okkurt annað, so hevur tað ligið tær á hjarta, at vit her í Føroyum skuldu fáa eina greiningarmiðstøð skipað eftir íslendskari fyrimynd, og nú

tey frelsti syndum frá, frá teimum tøkk man ljóða. Tey eru har Guds einglum lík, og syngja øll av hjarta; nei, aldri fanst ein gáva slík, sum náði Guds hin bjarta. Gud gevi okkum heim at ná, við Jesu o [...] okkar? kæru vit har sjá, oss tváar blóðið reyða. Ein dag so fara vit úr verð, her slær ei meir várt hjarta; tá verjir oss Guds sáttargerð, og náðarsólin bjarta. ??????????????????????? Kjartan Stakksund

stilla upp. - Tú fert ikki upp í politikk fyri at fáa eina góða løn, men tí tú hevur okkurt upp á hjarta, sigur Jógvan á Lakjuni.

sum eg eri ómetaliga spent uppá. Lívið er ikki altíð ein dansur av rósum, men um man fylgir sínum hjarta, so kann man koma sera tætt uppá. Astrið Foldarskarð byrjaði at svimja við Flot av Toftum tá hon

serstakan hátt áhaldandi lata av sínum hondum, arbeiðsorku, førleikum, skapanarevnum, vitan, hegni – og hjarta. Bjørt Samuelsen sigur, at hon hevur kallað hetta føroyska heiðursteknið, "Merkisvert", tí tað er

fasta telefontíð, har borgarin kann ringja til sín og fáa eitt stutt prát um tað, sum liggur teimum á hjarta. Undirtøkan hevur verið góð, sigur Johnny í Grótinum. Telefontíð er seinasta mikudag í hvørjum mánað