viðurskifti. Skulu føroysk feløg spæla í altjóða fótbólti, so ber ikki til at reingja veruleikan, at veðrið so at siga alla staðni í Europa er betri, enn tað er í Føroyum, og at vallarumstøðurnar kunnu vera

hevur fingist so mikið nógv við havmyndir, so er tað í veruleikanum einki, ið kann endurgeva havið og veðrið, eitt nú regnið - betur enn júst glasið kann tað. Vit spurdu Trónda, hvat hann kundi hugsað sær øðrvísi

ein ikki at seta seg í ein stól og siga, at ein orkar ikki. Eg gangi nógv, ofta langar túrar, tá veðrið er gott. Eisini gangi eg hvørt ørindi sjálv. At ein hevur lætt sinnalag hevur eisini nógv at siga

mundu vera líka nógv, sum tað vóru til dystirnar móti Estlandi og Litava - tilsamans. Harumframt var veðrið soleiðis at ein hvørki nýttist regnskjól ella bardunir! Sólin skein oman og niðan, so rammurnar um

varð skrivað eitt kvøldið hon hevði verið til arbeiðis á Bacalao. – Eg var liðug um midnátt, og veðrið var so ótrúliga flott. Tann sangin gjørdi eg lidnan tað kvøldið. Eg gjørdi lagið fyrst, og síðani

at bera út í bilin og so á komustaðnum, sum í hesum førinum var í Klaksvík og Norðoyggjum, at lata veðrið, hýrin, umhvørvið og umstøðurnar annars gera av, hvat úr garderobuni í bilinum skuldi liggja, og

Hansara ætlan var at hesin fyrsti túrurin millum Kastrup og Pristina skuldi ganga eftir ætlan. Kanska veðrið fer at batna út á fyrrapartin, so at sýnið batnar kring flogvøllin í Pristina. Við bert 100 metrar

siga eitt øvugt orð um nakað viðskiftafólk. Hann hevur æruna, at tað hevur gingið so væl. Leivur um veðrið Ein skuldi kanska trúð, at vit seldu mest, tá veðri er ringt, og fólk hava hug at sleppa vekk. Men

Laugarvegnum (handilsgøtan) men allan dagin gingu vit okkum á hvønn annan, nýttu frídagin og góða veðrið. Vit møttu øll til tíðina aftur á kunningarstovuni og tóku leigubilar á flogvøllin. Flogfari skuldi

undir Ryggsskor á sjálvum føðingardegi Mikkjals, finna vit útav. Vit taka okkum heim við landinum. Veðrið er framvegis av tí besta. Nú skýmir eitt sindur, og vit skunda okkum, tað vit kunnu, fyri at náa