mentamálum og Føroya Løgting, ið taka avgerðirnar, sigur Jóannes Dalsgaard. ? Tað er betri at kveikja eitt ljós enn at grenja um myrkrið. Vit eiga at halda uppat við at grenja um, at vit ongan mentunarpolitikk

onkrir danskir politikarar - og kanska føroyskir við - høvdu verið fegnast um ongantíð sóðu dagsins ljós. Annar spurningur er so, um okkum nýtist taka hædd fyri tí. Her mugu vit hugsa um okkum sjálvi.

MEN!!!? ið er frá tí harrans ári 1975. Eydnustund fyri okkum 1000, men!!! 3000 onnur sóu dagsins ljós á fyrsta sinni. Vit fylgdust øll, og høvdu øll innan somu 24 tímar verið gjøgnum tað sama. Tey 2000

manningin í heingikoyggjum so trongt var umborð. Ja, sjálvt skipskettan svav í heingikoyggju. Bara reytt ljós var nýtt umborð, so manningin, tá hon komu út í náttarmyrkri, ikki skuldi blendast. Brúgvin var bert [...] Byrjað varð við sálminum »Jesus til várt sálargagn«, ið Jákup Dahl yrkti. Næsti sálmur var »Leið milda ljós«. Jú, kirkjan var sera vælegnað at syngja í, og fólkið varð hugtikið av sálmunum. Sangskráin var ógvuliga

fíggjarætlanini, og so skuldi alt arbeiðið við at leita eftir pengum afturat. Gólvini vóru slitin. Ljós- og ljóðútgerðin er ótíðarhóskandi. Onki goymslurúm var í húsinum o. s. fr. Men harafturat var eisini [...] sum Norðulandahúsið arbeiðir eftir. Onkur kemur inn og sigur akkurát, hvussu tey vilja hava ljóð og ljós, og so er tað gjørt eftir einari løtu, meðan onnur ikki hava nakra ætlan ella sett seg inn í, hvørjar

Tower Bridge og London Bridge og ímillum tær liggja HMS Belfast og Norrøna. So verður loyst og øll ljós lýsa, klokkan er um 23, kanska meiri. Siglt verður við lítlari ferð móti brúnni, Tower Bridge, sum

hevur longu prátað seg heitan. »Fyri meg er tað einfalt. Tú kanst velja myrkur, ella tú kanst velja ljós. Her á landi eru tað alt ov nógvar, ráðandi, kreftir sum velja myrkrið. Dømini eru óteljandi. Okkara [...] orð. Kanska bara ein setningur at byrja við. Og tað kann vera nóg mikið til, at eitt lag sær dagsins ljós.« Jóannes hugsar. »Og so er tað sjálvsagt kenslurnar eisini. Tær stýra jú eisini nógv av tí tú gert

­ Nú er ljós fyri stavn. Og tað er mín vón, at Landssýrið, og ein stórur partur av Føroya Løgtingi standa stinn og taka neyðugu tøkini, sum skulu til, fyri at fremja ætlanina um einar sjálvstøðugar Føroyar

virða tað góða í gerandisdegnum. Fyri 12 árum síðan møttust Hinna og Ludvík. Hesin dámligi maður bar ljós inn í heimið hjá Hinnu. Hinnu havi eg kent alt mítt lív. Tað var bara at klúgva upp um garðin, so

menniskja, sum hugsast kann, kendi tað sum var hon komin í ein nýggjan heim, har alt var litir og ljós, sólin sá, blomstrini sprettu úr tí døkku moldini, fuglurin læt undir himmalinum, Gud var vorðin góðsintur