ikke flere rekorder. Hun sidder i sin lille båd, og selv om stormen tog årerne, skal hun ikke være bange for at drive væk på det store hav. Hun har intet at frygte, for Jesus har jo lovet at føre hendes
, Jesper Grønkjær. – Eg havi fingið nógv rós, men eg havi framvegis nógv at læra. Eg eri als ikki bangin fyri, at eg longu nú havi avrikað og nádd hægsta tind. Nú fari eg at berjast víðari og vóni, at
forsetanum doyði eisini herovastin Hafez generalur. Heimsins fyrsti kvinnuligi ráðharri, danska Nina Bang, varð fødd hendan dagin í 1866. Hon var ráðharri í stórnini hjá Stauningi frá 1924-26, tá hon var
grunden til, at danske statsministre ofte har stor berøringsangst overfor Færøerne. De synes at være så bange for at puste til politisk følsomme emner, at de siger som mindst. Men ofte siger tavshed mere end
sjúk. Tey bæði vóru samd um, at hon skuldi verða heima sum longst. Minnist hon segði: ” Eg eri ikki bangin at doyggja, men hvat hevði eg ikki hugsað mær at sloppið at livað og upplivað míni ommubørn“
hesi verða fleiri í tíðini sum liggur fyri fótum okkara í hini ókendu framtíð. Niels er kortini bangin um vistfrøðina, nú alirisin á Bakka so skynsamiliga fer undir at miðsavna og rationalisera sítt
tað árið. - Hetta var ein roynd fyri at vita, um tað yvirhøvur bar til. Talan var um eina meira tju-bang kabarett, haldi eg, sigur Rakul Thomsen. Hetta gav teimum mót upp á at royna seg aftur, og tað hendi
rigtig havde Magt, slog Bølgerne højt om Baaden. Blandt Roerne var der en stor Kryster, han blev bange og holdt op med at ro. Pludselig drejede Baaden rundt, det var meget uhyggeligt, men det var nu ikke [...] det, indtil du faar Ordre om at holde op...”. Diciplin maa der jo være. Formanden spurgte om vi var bange: “Nej, det er vi ikke”, svarede jeg “thi kan De komme hjem, kan vi ogsaa”. Men hjemme paa Næs var
fleiri føroysk og onnur norðurlendsk listafólk eru at hitta, m. a. føroyska Birgit Kirke, danska Helle Bang og íslendska Sossa Bjørnsdóttir, sum fyri stuttum hava haft felags framsýningar í Føroyum. Tað er
beliggende i selve Skolebygningen. Fader var middelhøj, som regel var han i jævnt godt Humør, ikke bange for at sige sin Mening til hvem det saa end var. Undertiden kunde han blive meget heftig, men det