rætt lag sum skjótast. Tí sjálvandi skulu vit øll hava sama rætt til at vera um okkara børn, óansæð kyn ella kynsligan samleika. Ingilín Didriksen Strøm, Javnaðarflokkurin

ing Sameindu Tjóða um mannarættindi, eru fongslað vegna politiska sannføring, gudstrúgv, uppruna, kyn, húðarlit ella móðurmál, treytað av, at tey hvørki hava nýtt vald ella eggjað til valdsnýtslu. Tey

Føroyska málið hevur í øldir havt trý kyn: kallkyn, kvennkyn og hvørkikyn, men síðstu árini hevur eitt miðvíst arbeiði verið gjørt, fyri at trýsta eitt kyn afturat - samkyn ella samkynd - inn í føroyska

r og politisk umboðan, hagtøl og vitanargrundarlag fyri politiskum avgerðum, vælferðarpolitikkur, kyn, familjupolitikkur og bókmentapolitikkur, sigur Fróðskapur í kvøld. Beinta í Jákupsstovu er fyrsti

um tað fellur í betri jørð. Ikki mannfólk sum so, ikki dreingir og menn, hóast teir eru føddir sum kyn nummar eitt, men tann gamla patriarkalska og nú moderniseraða mansmentanin vit enn liva í, hetta samfelagið

skulu kynsleysu heiðurslønirnar vísa, at filmsvinnan er meira opin og fevnandi, tá ið tað kemur til kyn. Frammanundan hevur verið vanligt, at bert ein heiðursløn verður latin til besta leikstjóra, sum bæði

partabrøv. Sjálvt tá hædd verður tikið fyri at fólk hava somu inntøku, sama virði av øðrum íløgum, sama kyn og somu familjustøðu, er tað munandi meira sannlíkt, at fólk við búskparligari útbúgving ogna sær partabrøv

kvinnum fegin vil arbeiða meir. Sjálvandi skulu vit sleppa at vera heima við hús, men skal okkara kyn avgera hvørt vit gera tað ella ikki? Onkustaðni skulu vit byrja Lønarmunurin millum menn og kvinnur

rættindi, ið nevnd eru í yvirlýsingini, eru galdandi fyri øll fólk uttan mun til fólkaslag, átrúnað, kyn, tjóðskap ella politiska hugsjón. Men onki verður sagt um brekað. Tað ganga mong ár afturat, áðrenn

kyninum á Føroya løgtingi. Og tað sigur okkum enn meira um, hvussu stóran týdning javnstøða millum kyn hevur í politikki. Við øktari javnstøðu í føroyskum politikki fáa slíkar avoldaðar og niðrandi útsøgnir