Rentur eru úrslit av, at politikarar hava oyðslað í góðum tíðum og stovnað skuld í ringum tíðum. Tá politikkur er best. Tað melur fyri einum, tá Bárður Nielsen talar fyri at minka hallið skjótari, enn samgongan
Vit eiga ikki, at verða partur av fólkatinginum! okkara politikkur skal rekast í Føroyum! Eg trúgvi, tey flestu eru samd við mær í báðum útsøgnunum, men veruleikin er nú tann, at vit eru í einum ríkis
tað er upp á tað ógvusligasta fáa vit útvið 600 mótmælisskriv um vikuna frá ónøgdum fólki. Okkara politikkur á økinum er, at vit svara øllum aftur og siðiliga greiða frá støðu okkara á grindaøkinum, sigur
eru vanligir máttugir menn í øllum støddum, ið eftir lokið verk gleða seg til lønina frá konunum. Politikkur er evnið í túninum hendan seinnapart. Ímeðan spæla børnini í grýtuta túninum. Og páparnir gera
er svølgdur« ella »selja skinnið, fyrr enn bjørnin er skotin«. Men fyri tað kann tað vera góður politikkur at gera ymsar fyrireikingar til at fáa hendur á bitanum og skinninum. Og tað er júst hetta, sum
Tað góða samfelagið! Latum okkum saman minnast til, at politikkur ikki bert snýr seg um at fylgja ráðunum frá teimum máttmiklu og ríku. Politikkur snýr seg um at skapa vælferð fyri einstaka menniskjað. [...] “Politikkur snýr seg um at skapa vælferð fyri tað einstaka menniskja. Hetta er serliga áleikandi, nú nýggjar tíðir og nýggir møguleikar lættliga kunnu breiðka munandi um gjónna millum tey ríkastu og tey
Gore atkvøðuna. Tí er lítil ivi um, at hevði Nader ikki stillað upp, hevði Gore vunnið. Pengar og politikkur Í einum landi við tveimum flokkum verður tað ikki tikið sum eitt tekin um demokrati, at onkur annar
er so sterk, sum vit høvdu hildið og vónað. Bretsku sosialistarnir hava hesa vikuna prógvað, at politikkur og hugsjónir ikki sampakka. Í staðin fyri at lata hópdrápsmannin fyri ein dómstól, senda teir hann
ni hjá Lisbeth Palme, og Christer Pettersson varð fríkendur og latin leysur sum frælsur maður. Politikkur uppií Lisbeth Palme hevur ongantíð viljað tosað alment um morðið ella rættarmálið hesi nógvu árini
var í 2004, tað var um Norðurlandaráðið og føroysku luttøkuna har, og vísti á, at alt ella onki politikkur Tjóðveldisfloksins um limaskap á jøvnum føti við hinar brøðratjóðirnar ikki rakk á mál. Tann greinin