peningin til økta nýtslu, sum hava fingið gagn av hesum lætta. Men tað ljóðaði so pent, tá Fólkaflokkurin orðaði tað í samgonguskjalinum, at »tað skal loysa seg at arbeiða«. Gongd skuldi fáast á búskapin
gera. Jenis av Rana hevur rætt. Spariætlanirnar eru ikki trúverdugar. Og at landsstýrismaðurin ikki kann koma við nøkrum konkretum, nú ein mánaður er farin av árinum, tað er prógv um atge
Margáir? – Har er einki sum eitur. Vit skulu vinna fulla úrtøku ímóti teimum, var greiði boðskapurin hjá EB/Streyma venjaranum. Jógvan Martin Olsen ásannaði, at tað verður stór avbjóðing at fara til
arbeiðstímar um vikuna. Einasta loysnin er, at steingja køkin um vikuna. Tað merkir, at allur maturin til vikuskiftini, skal gerast klárur fríggjadagin, so at hann kann hitast aftur til leygardag og
danska abc'num – skulu vera parutr av føroyska stavraðnum.Men tað vil Málráðið ikki. Har fall dómurin í fjør. Tú freistast at halda, at tað liggur eitt politiskt motiv aftanfyri. Tí summi okkara eru
eftir ávirkan (altso valdi) fyri skilvísinum í at gera avtalur. Um Tjóðveldi og Javnaðarflokkurin ynsktu at tryggja sær valdið saman framman undan valinum, so tóku tey hvønn annan í hondina og
landið eftir kreppuna. Miðfyrisitingin gjørdist ikki bíligari – hon gjørdist nógv dýrari. Almenningurin her sum aðrastaðir tykist vera sinnaður at rinda við skattinum fyri eina stóra og dýra miðfyrisiting
kann samgongan skrædnað. Og ger hon tað – og um Javnaðarflokkurin og Tjóðveldisflokkurin koma til, so hava teir lovað at rulla flatskattin og pensjónsskattingina aftur. Harvið missir
liðug og endaliga handað Koltursgrunninum, sum hevur staðið fyri verkætlanini, sum Mærsk grunnurin hevur fíggjað. Í Koltri eiga vit nú ein heilan býling, sum vísir, hvussu fólk á bygd – fólk á útoyggj
fyri 10 deyð um árið. Komandi sunnudagur er minningardagur teirra deyðu í ferðsluni. Hetta er dagurin, tá vit seta ferðina niður og steðga á – og minnast tey, sum doyðu í ferðsluni og tey, sum liva
