Tað vóru eini tung boð at fáa, tá tú mín elskaða systir so brádliga doyði. Eg visti væl, at tú var sjúk, men vónaði allatíðina, at tú fór at gerast frísk. Sjálv hevði tú so gott mót, og uggaði okkum ø

Lungnasjúkan, sum gubbi stríddist við, versnaði spakuliga tey seinastu árini. Páskadag bleiv hann innlagdur. Teir fyrstu dagarnar livdu vit øll í vónini um at hann fór at fáa tað betri, men teir seina

Eg trúði tí ikki, tá ið eg hoyrdi, at pápi mín var funnin druknaður, hann, sum var so góður svimjari. Eg helt, at tað kundi ikki passa, men so komu beiggjarnir Eiler og Jón, tá gekk upp fyri mær, at t

Meðan kirkjuklokkan á Argjum sló tíggju týsmorgunin 13. mai 2003, andaðist Gullbrand Simonsen av Sandi á Landsjúkrahúsinum eftir svára sjúkralegu. Gullbrand varð føddur 29. februar 1928 á Sandi, og va

Ja, góði bróðir, stuttligari hevði verið at sett seg at práta saman, enn at seta seg at minnast teg. Sum prestur segði í gravtaluni, so høvdu vit eitt sera trygt og gott heim. Av seks systkjum eru vit

Frá einum degi til annan, frá einari løtu til aðra, umrøða vit okkara kæru í tátíð. Hetta er ræðandi, álvarsligt og kensluborið. Mikumorgunin komu boðini um, at Doris ikki var millum okkara longur. He

Tá telefonin ringdi tíðliga sunnudagin 23. mars, visti eg beinanvegin hví. Tað var pabba, ið segði at Bjarti var farin. Eg hevði sitið leygardagin seinnapartin og um kvøldið hjá honum. Hann svav fyri

Viðhvørt havi eg hug at hugsa, nú slapp hann endiliga heim til Harran, tá ið eg hoyri deyðsboðini av einum, sum hevur ligið óhjálpin leingi, og sum kanska slett ikki reiðuliga hevur verið í hesum heim

Hóast eg væl visti, at Anker hevði verið rættiliga sjúkur ta seinastu tíðina, fekk eg ein rættiligan hvøkk, tá eg fekk at vita, at hann var farin, ikki vardi meg, at tað skuldi henda so knapliga, nú h

Bjarti og eg komu at kennast, tá hann eftir lokna skúlagongd tók leiðina oman á kaina og kom at starvast hjá okkum í 1978. Her var Bjarti við til at leggja enn betri lunnar undir eina fyritøku í menni