bygningunum hevur býráðið gjørt eitt framúrskarandi museum, ið hýsir øllum, sum hevur tilknýtir til sjógvin. Tað verður nevnt The Maritime Museum og liggur sjálvandi niðri við havnina. Fyri føroyingar er hetta

sum nú eru givnir at arbeiða ? givnir við at fara út á flot. ? Ístaðin samlast teir her niðri við sjógvin, her er ein serligur hugni fyri teir at standa. Teir tosa um gamlar dagar ? sammeta nútíðina við

Eingin kom út haðani full­floygdur uttan at ásanna ar­beiðs­gleðina. Hugur hansara stóð tíðliga til sjógvin og rokkin aldurin at fáa prógv, gjørdist hann skipari á slupp, sum sigldi íslandssjógv. Og vildi [...] undir lagnuna, gjørd­ist útróðrarmaður burturav á øðr­um sinni, og tá ið líkindi ikki vóru at røkja sjógvin og annað ar­beiði beyðst, tók hann við hes­um møgu­leikanum við báðum hond­um. Hann gjørdist útr

fyri teimum: “Sum hon nú lá og gleddi seg yvir hetta, kom ein nakin øða sveimandi niður gjøgnum sjógvin. Skrubban var so fegin, at eyguni vendust við í heysinum á henni, hetta var vorðið sum; maturin kom [...] rádna”. Skrubban gjørdi seg til at svara, men í sama viðfangi var hon rykt og drigin upp ígjøgnum sjógvin, so hon gloymdi alt og øll”. Og so ævintýrini um Sílið, Ravnin, Ternuna, Høsnatos, um Tindarnar ella

(á Trønni) er nú um dagarnar deyður. Heini á Trønni var íðin og arbeiðs­­­samur maður, fúsur til sjógv­in og nærlagdur á landinum. Mangan ringan hevur hann farið til sjós, mangan sæð deyðan fyri eygu­num

eftir boðskapi teirra. Sam hevði tveir beiggjar, Arnbjørn og Vagn sála. Á ungum árum royndi hann sjógvin sum messudrongur við “Tjaldrinum”, áðrenn hann fór í prentaralæru í 1957 á “Dagprent” á Eystaru bryggju

Hetta er ein spurningur sum uttan iva hevur stóran áhuga millum fólk á landi og millum tey sum hava sjógvin sum livibreyð. Hans Petur er sjálvandi eisini áhugaður í hesum spurninginum, hóast hansara inngangsvinkul

, var av Tvøroyri, og pápin, Rudolf, var úr Sørvági. Tey komu til Klaksvíkar í 1938, bygdu út í sjógvin á Biskupsstøð, og fóru við stórum eldhuga og nærlagni undir at reka elvirkið, sum síðani varð nevnt

sonnu søguna, ið umfatar 5.000 fjóðringa ferðina inn aftur í atmosferuna við fylgjandi niðurslag í sjógvin. Vit eru spentir upp á at hava fingið hendur á lutunum og at stilla teir út«. Eisini nýtir hann høvi

Haraftrat er so lærarin, Preben. Hann er uppaldur í danska herinum, men hevur so stóran tokka til sjógvin og til sigling, at hann fór úr herinum og stovnaði Nordsjællands Sejlerskole. Vit fýra, Hans Korsgaard