di, og tað helt eg eisini verða í fínasta ordan. Eg mótmælti ikki, men eg minnist, at eg hugsaði: Fari eg at halda út bara at ganga inni? Tá Steinvør var fimm ára gomul, spurdi Olivur Joensen, um eg kundi
okkum frá. Men nú var liðið so langt út á kvøldi, so bæði vit og prestafrúan vóru troytt. Tí varð fari aftur í bussin og koyrt ímóti Hvalfjørðinum til Akranes og inná hotel Glymur, har vit fingu eina rimmar
uppá at sagt slíkt, men alt við fýrinum peikar á, at eg náðileyst dómfelli hann at vera av bygd. Eg fari at eygleiða hann, og girndirnar tykjast hava fingið fastatøkur á honum sum villir hestar uttan teymar
Men hetta er tað, vit vilja. Eg veit, at eg hevði angrað tað seinni, um eg ikki royndi hetta. Og eg fari eisini at gera alt, fyri at tað skal ganga, sigur Beinta. ? Eg gevi ikki upp, fyrr enn eg havi prøvað
okkara og kenna okkum trygg við tað. Tað er so nógv, ið kundi verið sagt til eitt slíkt høvi, at enda fari eg við flaggdagskvøðu at ynskja vøkru oyggj okkara viðvind í seglini aftur. So børn okkara, sum í
kærleikan til Jesus, so høvdu vit sikkurt turnerað saman. Niels, hvat heldur tú um Miðflokkin? ? Eg fari at brúka sama leist sum Jenis, tí um Jenis var líka tolerantur mótvegis øllum lívsstílum, so høvdu
møguleikar. Ber hetta til, uttan at vit missa rættind í evropeisku kappingini, ljóðar hetta spennandi. Fari tó fyribils at loyva mær at ivast í, um lond sum Týskland, Frakland, Ongland, Italia fara at góðtaka
ráðgeva mánamorgunin klokkan 11. Well, here goes! Vit fara eisini at ringja til mammu í morgin, tá fari eg at siga henni alt. Eg má! ?eg gleði meg til eg havi fingið byrjan upp á endan av hesari marruni
nýggjar teknikkir og so framvegis. Ikki beinleiðis nakað, sum eg vil gera teimum eftir, men heldur fari eg heim at vita í hvønn mun tað ber til hjá mær at innføra nakað av tí, sum eg havi sæð, inn í mítt
har vóru sosialir reformar neyðugir, ið Pløyen og aðrir kundu vitnað um. Í næsta og seinasta parti fari eg at royna at seta hetta verk inn í søgu okkara, sum kelda til okkara fortíð, og draga hesi perspektiv