umsókn um limaskap í IFJ, og hetta gekk skjótari enn tey kundu væntað sær. - Men við hollum stuðli frá okkara norðurlendsku systurfelagsskapum, serliga Norsk Journalistlag, fingu vit umsóknina við
síðuna av, fær tað avleiðingar. Um vit gloyma okkurt smávegis í sjálvuppgávuni, kemur TAKS eftir okkum, og parkera vit ólógliga, fáa vit bót. Tá eyðsýndar politiskar gølur so taka seg upp, og fólk uppliva [...] Jóanes N. Dalsgaard ivast ikki: – Um borgararnir nú uppliva, at hetta málið, sum snýr seg um, at okkurt er spinnandi galið í skipanini, heldur ikki fær avleiðingar, so ivist eg í, hvussu nógvur legitimitetur
tínum tonkum« hjá Eyðun Nolsøe. Tónleikur er so kensluborin, so hann skal helst raka eitt ella annað í okkum, sigur Terji Rasmussen. Fyribils má so sigast, at Terji Rasmussen hevur rakt plett. Við Terji og
annars eiga vit at gevast. Vit mugu leggja eina ætlan fram til næsta summar, tí vit kunnu ikki seta okkum afturá, lata sum luft og verða fornermað inn á altjóða fjølmiðlar.
fyri Hetland hevur víst seg at goyma olju. Tað er m.a. hana feløgini fara eftir, tá borað verður um okkara leiðir eisini. Heri Ziska, ein serfrøðingunum á Jarðfeingi hevur hetta at siga um umrøddu [...] eina boring sum hesa, at oljuleitingin við Føroyar gongur móti endanum. Vit mugu framvegis fyrihalda okkum til ta sannroynd, at føroyski landgrunnurin er eitt nýtt leitiøki, har sera lítið er borað higartil [...] Brugdubrunninum og Anne Mariebrunninum, tað, sum á oljumáli verður kallað “Welltrading”. Vit loyva okkum at gita, at slíkur handil kann fáa stóran týdning fyri komandi boringarnar hjá Statoil á landgrunninum
andsøgn til býfluguna, sum verkfrøðiliga ikki kann flúgva, hon ger tað bara, tí hon veit ikki betur. Í okkara tíðarmáti er tað gamalt at svimja, Ezekiel og Jesajas nevna tað í heilagu skriftunum, og eisini
Hetta var sjálvandi óheppið. Men hetta fær okkum í Miðlahúsinum at hugsa um eina næstan 30 ára gamla søgu her úr húsinum við júst sama høvuðspersóni. Tað var Ingálvur av Reyni, listamaður
ommubørnini kanska sóu mest til ígjøgnum barndómin, eftir sum at hon hevur búð í grannalagnum alla okkara tíð. Kanska tann mest ommusliga omman. Altíð til reiðar at geva, og at gloyma seg sjálva burtur [...] men sum omma sigur frá, “hann snakkaði ikki við meg, og eg snakkaði ikki við hann”. Har var tó okkurt í luftini, tá ið ein kvinna í kórinum, Amalja, argandi segði, “Á je, Anna, tað hevði nú verið doyligt
tað almenna gongur á odda at stuðla undir kappingaravlaging á henda hátt. Vit hava fyrr nevnt okkara egnu støðu, har mentamálaráðharrin ikki vil fylgja tingsins vilja og steðga kappinga
tankarnar hjá Suna Merkistein á nakinsenuna hjá Anniku Hoydal í »Violer er blå«. Soleiðis fer tíðin við okkum øllum...