akantatuni sigur Heðin Brú tað so væl: Ger ungdómin kunnan við fornan arv, við tað, sum fedrarnar bar ? lat tíðina síðani leika á ? tað haldgott fótfesti er. Ungdómur er sum ungdómur var, ? men tíðin er

fiskur er til, sum tað hevur verið seinnu árini, ber nógv til. Og soleiðis hava vit fiskað. Sum alt bar til. Men nú fer at ganga undan aftur, og so standa vit har við ov stórari veiðiorku, sigur Petur Steingrund

ragnarrok. Og hvat hendi so víðari? Jú, sjálvur stuðulin helt áfram sum ein refusiónsskipan, so sera væl bar til at skriva nógvar og stórar rokningar, tí tær vórðu endurgoldnar av dønum. Og rokningarnar vóru

sigur, at tey vistu ikki, at hendan vøran bleiv koyrd niðan, og skilti ikki reiðiliga, hvussu tað bar til. Hann sigur, at eisini aðrar fyritøkur fingu vørur hendan dagin, tí at verkfalsvaktirnar eftir

í langsamiliga tíð, og síðani við Javnaðarflokkin og Sjálvstýrisflokkin í nakrar dagar áðrenn tað bar til. Nú er hesin møguleikin ikki til longur. Nýggja stýrisskipanin gevur - uttan at fara í smálutir

næmingunum eina persónliga menning í felagsskapi við onnur ung. Skúlin varð grundlagdur í 1923 og bar tá navnið Hadsten Húsarhaldsskúli. Næmingarnir seta sjálvir dagsskránna við at velja fak: Reyð linja

og einki hóvasták. Men tá tað kom til tey tímaløntu og onnur, ið koma undir dagpeningaskipanina, bar einki til. Tá ikki allir borgarar verða javnsettir mótvegis lógini, má tað sigast at vera berur illvilji

nakar uppdagaði, og eg var bebbarødd og tordi ikki at siga frá, sigur Bára. Tað bar ikki til at siga tað fyri nøkrum, tað bar ikki til at seta orð á tað. Einaferð hoyrdi Bára eina sending um kynsligan ágang

bygd lýsti við, at skrúvað varð fyri vatninum frá einum ávísum húsum til handilin hjá tí og tí, so bar ikki til, tí tað kundi virka sum reklama. Tað bleiv til eitt eljustríð, hvussu komast kundi burtur

hesar reglur. Tá eg kom heilt norður á Trøllanes og var í fer við at finna eitt pláss at seta bilin, bar eg eyga á fólk sum eg kenni. Eg koyrdi vindeyga niður og fekk eitt gott og hugnaligt prát við hesi [...] – og ríka mína vitan og styrk meg mentanarliga.”. Men eg hevði ikki gingið meira enn nøkur fet, so bar eg eyga á ein danskan pylsuvogn, sum seldi danskar pylsur við ketsjupp, sinoppi og leyki - og franskar [...] meðan eg soleiðis lýddi á, og royndi alt í verðini at finna orsøkina HVÍ tað skal verða soleiðis, bar eg eyga á smádreingin sum eg møtti á veg oman í bygdina. Við flogmús mála á andliti, stóð hann við