Hóast umboð fyri Fólkaflokkin í Klaksvíkar býráð royna at rópa hart um lægri kommunu­skatt, nú tey sita í andstøðu, so vísa tølini, at seinasta valskeið, tá ið flokkurin var í meirilutanum og hevði bo

eisini, at ætlanir landsstýrismannsins skaða umdømi Føroya sum íløguland ? í einum heimi har øll lond rópa eftir fremmandum kapitali. Stabilitetur, og tað, at politiski myndugleikin heldur seg burtur frá

Men hetta var bara ein glíðandi takling. Súmbolikkur helst. Sálin er einrúmið. Sjálvandi ber til at rópa boðskapin út um allar geilar eisini og smugla hann inn í lond, sum annars klára seg væl uttan hann

niðurbræðingini er, at fólk gera vart við seg og siga “nú er nóg mikið”. Vit í andstøðuni hava skyldu at rópa varskó og leggja okkara alternativu uppskot fram. Tað er eisini gjørt við greiðum uppskotum um gr

avgjørt einki at ræðast. Vit síggja øll, at tingsalurin nærum altíð er tómur, og tingformaðurin má rópa menn og kvinnur inn at atkvøða. Tingmenn tosa eisini fartelefon í tí og ótíð og sita og gera meira

arbeiðarar, pensionistar, sum frammanundan eru undirgrýttir í skatti, skulu gjalda fyri okkum. Vit rópa okkum eina kristna tjóð, men slíkur hugsunarháttur er úr enda í annan ókristin. Ein sera klókur føroyingur

tann besti í superliguni, varð útvístur eftir málið. Hann var í øðini og fekk fyrst gult kort fyri at rópa ókvæmisorð eftir dómaranum. So skýrdi hann annan hjálpardómaran at vera idiot, og so sá hann reytt

skiftistíðin verður, og hvussu góða avtalu vit kunnu fáa við danir. Hetta snýr seg ikki bara um at rópa loysing á einum trappusteini og so at loypa út í myrkrið. Skal tað hava nakra meining at skapa eitt

óvanligt í Føroyum – er, at hvør hevur sína (patent)loysn, og luttakararnir sita hvør í sínum horni og rópa eftir hvørjum øðrum. Fáar royndir tykjast vera at finna semjur. Eitt undantak var kronikkin hjá Páll

óvanligt í Føroyum – er, at hvør hevur sína (patent)loysn, og luttakararnir sita hvør í sínum horni og rópa eftir hvørjum øðrum. Fáar royndir tykjast vera at finna semjur. Eitt undantak var kronikkin hjá Páll