Vilbjørg av Skála, og eiga tey fýra børn - tríggjar synir og eina dóttur. Sum ungur fór Frits at troyta sjógvin. Hann róði út í Grønlandi í 1960, 1961 og 1962 við bátinum Vaðnum hjá Justinus Hansen á Toftum. Í

sum hava áhuga fyri fuglaveiði. Navnið Ymiskt er, sum menn rópa havhestin og ungan, sum nú fer á sjógvin. Í summum bygdum verður tosað um havhestatíð; í øðrum siga teir, at teir fara at taka náta. Øll kenna

tey næstu hundrað árini. Tað fer at ávirka viðurskiftini í teimum kommununum, sum liggja úti við sjógvin, og tí vil tøkniráðið hava hesar kommunurnar at hava hetta í huga, tá tær leggja ætlanir um útbyggingar

Smirli. Seinni fór hann til fískarí við m.ø Stellu Argus. Hesi árini fekk hann veruliga hug til sjógvin og valdi at fara til Noregs á maskinmeistaraskúla. Eftir lokið maskinmeistaraprógv fór Dalli út í

fyrrnevnda slagnum vóru nógv størri enn av hinum. Bæði sløgini hava tó tann eginleika, at tey kundu lita sjógvin reyðan. Kanningarnar hjá Fiskirannsóknarstovuni vístu, at talan var um kend algusløg í Føroyum sum [...] hevur verið at sæð omaná sjónum. Høgni Debes sigur, at nógv sløg eru av algum, og tey kunnu lita sjógvin á ymiskan hátt ? alt eftir, hvat slag talan nú einaferð er um. - Hesaferð var talan um serliga stórar

at enda komin, mynstraði Hans Oluf við sluppini Sæborg, so av røttum kann sigast, at hugurin til sjógvin og sjólívið lá honum innast í barmi. Hans Oluf tók skipsførararprógv og sigldi nøkur ár úti. Men

harav nøgdirnar av fyrrnevnda slagnum eru nógv størri enn av hinum. Men bæði sløgini kunnu lita sjógvin reyðan. - Hetta eru vanligar algur í Føroyum, og tær blóma javnan, tá ið umstøðurnar eru tær røttu

firðunum og hon stóð so tøtt at teir leitaðu um kvøldarnar við at søkka ein ullintan trá niður í sjógvin og vita hvussu nógv rosla kom uppá hann áðrenn teir kastaðu. Tað var so astrikkurin teirra at leita [...] skrivar t. d., at hann ikki skilir, hví sildin við norðurlandið hevði lættari við at koma upp í sjógvin í torvum at vaða. Ímeðan tað sjálvdan síggjast stimar uppi á sjógnum millum londini, men tað haldi

ið hann í vár kom til Føroya og Gøtu varð vónað og kanska roknað við, at hann skuldi gera hol í sjógvin við málskjótingini hjá GÍ. Men tað megnaði hann ikki, og undan summarsteðginum fór hann av aftur

"Tá eg verði stórur, tá verður tað gott, áh, hvat eg tá verði glaður! Á sjógvin eg sleppi dag og nátt, sum annar útróðrarmaður..." Við vælkenda sanginum um dreingin, sum gleðir seg at gerast vaksin, setti