hann spurdi ”…hvat kunnu tit bjóða…”. Longu seinni sama dag svaraði Sjúrður Gullbein skrivliga aftur soleiðis ”…Nevnd felagsins hevur nú viðgjørt málið og skal boða frá, at tó at vit halda hetta vera vælmeinta [...] býarskipanarnevndin avgjørdi tá at kannað, um tað bar til at byggja ein minni bygning har. Seinni komu broyttar tekningar, har tað tó framvegis var bygt útum mark. Á fundi 21. juni 2004 avgjørdi Byggi- og b [...] koma við nøkrum rættleiðingum. Ikki ber tó til at endurgeva alt tilfar í málinum, men tey ið vilja kunnu fáa innlit í skjølini í málinum. Eitt sum eyðkennir framferðarháttin hjá Sjúrða Gullbein er, at tá

mennast, sum hann best kann fáa, har hann er nú. Men eg kann siga við míni vitan og nærum 30 ára royndir innan ‘barnaøkið’, at tit kunnu bjóða honum so nógva serhjálp tit vilja, men fær hann ikki sínar basalu [...] hann kann mennast best møguligt. Hann fær bert fáar dagar um árið, har hann kann vera saman við familju sínari. Halda tit veruliga at tit hava tænt hesi sakini væl? Omman og abbin verða rivin og slitin í [...] komin nógv longri í dag! Um tit royna tykkara ‘empatisku’ evnir (um tit hava nøkur) og seta tykkum inn í støðuna hjá ommuni og abbanum og kanska fyristilla tykkum at tað vóru tit. Tey mistu eina dóttur og

epli og ikki tvey eplir? Hví kunnu vit siga professari, men ikki konteinari? Hví kunnu vit ikki siga uttanlanda, tá vit siga landasvik, landaskomm og landaplága? Hví kunnu vit ikki siga leikutoy, tá vit [...] vit siga súltutoy og steintoy? Hví kunnu vit siga navnorðið smelt, men ikki sagnorðið at smelta? Hví skulu vit siga uppáhald fyri pástand, tá vit kunnu siga pátrúgv? Hví skulu vit siga at nýta fyri at brúka [...] at bókin longu er um at vera útseld. Hvat er føroyskt? Henda spurningin hoyra vit ofta. Og svarini kunnu vera so ymisk. Ein málreinsari segði nakað soleiðis: “Gott mál finnur tú í kvæðunum og í fyndugari

vit kunnu nevna, umframt Pyrenæurnar: Tann Iberiska fjallarøðin, León fjøllini og tann Andalusiska fjallarøðin, sum sum gongur eysturyvir har suðuri og fer niður í Miðalhavið, kemur so uppaftur har (Balaerne [...] inni her. Tað mundu vera eini hundrað fólk inni, og øll róptu í holið á hvørjum øðrum, so tit kunnu ætla, at har var ein gangur. Eg stóð bert stillur og eygleiddi og lurtaði eftir hesum gangi. Tað, at hølið [...] og sólin er frammi sjey tímar dagliga, meðan har norðuri sær sólin 4,6 tímar. Høvðusstaðurin: Madrid, landsins hjarta, sum liggur inni á háslættanum, har háslættin telur 40% av landinum, hevur tað harðførasta

Ólavur Petersen Tit hava í hesum døgum fingið tilfar úr Mentamálaráðnum um val av bispi. Hetta valið fellur saman við yvirtøku av kirkjuni, sum Føroya løgting hevur viðtikið skal fara fram á Ólavsøku. [...] eldri sum venda fólkakirkjuni bakið. Í miðbýnum í Keypmannahavn verða nú 10 kirkjur niðurlagdar. Men har sum prestur hevur ein greiðan bíbilskan boðskap, koma fólk langvegis frá í kirkju. Fyrsta bispasetan [...] eftir tí sum er fyriskrivað Bispi. Kirkjuliðið, prestar og kirkjuráðslimir, hava umsjón við bispi, og kunnu heita á setanarmyndugleikan um at loysa hann úr starvi eftir nágreiniliga fyriskrivaðum reglum, sum

útróðrarmennirnir høvdu ringt til mítt gamla arbeiðspláss, har eg var í 37 ár – og sagt, at vit hava ein mann her norði, sum er “plimm” í høvdinum. So tit, politikarar. Gevist at koma við skvaldri – og sigi heldur [...] soleiðis mitt í millum – og at vóna, at tað verður sól og summar. Vit liva nú í tí vakrastu tíð, vit kunnu hava í Føroyum. Her er summar – her er ljós – við hvørt eitt sindur av hita – ofta mjørki – og við [...] yvir, tá ið ljós og summar er. Tó. Menniskja er so løgið. Í tí vakrasta veðri – við sól og summari – kunnu vit knappliga koma at hugsa um, hvussu vakurt tað kann verða um jóltíð. Myrkur og nógvar ljósperur

útróðrarmennirnir høvdu ringt til mítt gamla arbeiðspláss, har eg var í 37 ár – og sagt, at vit hava ein mann her norði, sum er “plimm” í høvdinum. So tit, politikarar. Gevist at koma við skvaldri – og sigi heldur [...] soleiðis mitt í millum – og at vóna, at tað verður sól og summar. Vit liva nú í tí vakrastu tíð, vit kunnu hava í Føroyum. Her er summar – her er ljós – við hvørt eitt sindur av hita – ofta mjørki – og við [...] yvir, tá ið ljós og summar er. Tó. Menniskja er so løgið. Í tí vakrasta veðri – við sól og summari – kunnu vit knappliga koma at hugsa um, hvussu vakurt tað kann verða um jóltíð. Myrkur og nógvar ljósperur

oftast í Danmark, har tey menna seg yrkisliga í einum umhvørvi, har føroyskt mál als ikki ljóðar. Tey, sum ikki hava útbúgving, arbeiða í miðlunum, tí tey hava hug at skriva og miðla – og halda seg hava gávur [...] og í eini tíð, har broytingarnar eru bráðar, síggja vit, at fremmant frálærutilfar (at kalla bara á donskum) leitar sær longri og longri niður í grundskúlaskipanina eisini. Vit kunnu staðfesta, at føroyskir [...] føroyingar og íslendingar halda frændafund, at verður íslendingur spurdur um okkurt í sjónvarpi ella útvarpi, verður spurt og svarað á einum máli, sum hann, ið spyr, og hann, ið svarar, halda vera enskt, men eg

var ikki rætt at gera tunnil tí rottur koma í Sandoynna, vit skulu ikki taka allar frá tykkum, tit kunnu hava nakrar eftir hinumegin, tað kann vera ein avtala. Hvørt mansbarn gleðir seg til tunnilin, í [...] frama fyri útjaðaran hava flogið um oyruni á okkum. Tildømis Svínoy sum hevur hart tiltrongt samband, har var Torbjørn við uppskoti. Ein Svínoyingur skrivaði sum, at nú var bara ein bjarging fyri teimum og [...] oyrini. Eitt prógv fyri at vit mugu ikki gera Føroyar til eitt valdømi! Men eina hjartans tøkk skulu tit fáa, sum so mannliga hava víst aftur at steðga Sandoyartunnlinum. Úttalilsini frá Jóannes Eidesgaard

í tvey ár verið venjari hjá Neistanum, har ið hann fekk góð úrslit við ungum og óroyndum leikarum. Claus og Neistin samdust tó um, at samstarvið ikki skuldi halda fram, og nú tekur hann við nýggjari avbjóðing [...] Hann er giftur við Guðruni Horn úr Havn, og tey eiga børnini Kára, Elsu og Teis. Tey búgva í Havn, har ið Claus eisini arbeiðir sum pedagog. Skaði steðgaði honum Claus vaks upp í Suðurjútlandi. Hann spældi [...] Føroyum tá, men so fór okkara elsti sonur, Kári, á eftirskúla, og tá fluttu vit øll til Danmarkar, har ið tann yngsti sonurin, Teis, varð føddur, sigur Claus. Tey búðu so í Danmark, inntil Neistin bjóðaði